Το φιάσκο της επίθεσης στην Ελλάδα ανάγκασε τον Μουσολίνι (άκρο αριστερά), τον χειμώνα του 1941, να ζητήσει την υποστήριξη του Χίτλερ. Ο Φύρερ συνοδευόμενος από τον υπουργό Εξωτερικών Φον Ρίμπεντροπ (ακριβώς πίσω του) έσπευσε στη Ρώμη, όπου τον υποδέχθηκε ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ (άκρο δεξιά) για να ενισχύσει το αίτημα του Ντούτσε
Oύτε συναισθηματικοί ούτε ρατσιστικοί λόγοι- ότι οι Ελληνες ήταν οι κατ΄ εξοχήν Αριοι, κατά τον Χίτλερ- υπαγόρευαν τη στάση του Φύρερ. Το γερμανικό Επιτελείο, έναν και πλέον χρόνο πριν από την εισβολή στην Πολωνία, είχε προειδοποιήσει ότι οι πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας ήταν ζωτικής σημασίας για τη Βέρμαχτ και ότι θα έπρεπε να παραμείνουν εκτός εμβέλειας της αγγλικής αεροπορίας.
Γι΄ αυτό ο Χίτλερ επιθυμούσε μια «φιλικώς ουδέτερη Ελλάδα», όπως διαβεβαίωνε τον Μεταξά ο γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Γκραφ τσου Ερμπαχ, και το ενδεχόμενο εμπλοκής της Ελλάδας στον πόλεμο, εξ υπαιτιότητος της Ιταλίας, θα έφερνε τα αγγλικά βομβαρδιστικά στο έδαφός της, οπότε οι ρουμανικές πετρελαιοπηγές θα βρίσκονταν εντός ακτίνας δράσης τους. Ας σημειωθεί σχετικά ότι η γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδας έγινε όταν οι Ιταλοί δεν κατόρθωσαν να την καταλάβουν και η Αγγλία, η οποία έσπευσε σε βοήθεια της Ελλάδας, άρχισε να προετοιμάζει βάσεις για την αεροπορία της.
Ο Μουσολίνι δεν έδειξε να ενδιαφέρεται για τους υπολογισμούς του γερμανικού Επιτελείου και τις «υποδείξεις» του συμμάχου του, Χίτλερ. Αποφασίζει να του γράψει παίρνοντας αφορμή από «το ζωηρό ενδιαφέρον,το οποίο εξέφρασε (σσ. ο Χίτλερ) και ανώτατα στελέχη» του ναζισμού για τα «προβλήματα που αντιμετωπίζει η πολεμική προσπάθεια» στην Αφρική - έτσι ονόμασε τις εντυπωσιακές ήττες των Ιταλών στο Μέτωπο της Βόρειας Αφρικής- και εντελώς παρεμπιπτόντως πληροφορεί τον Χίτλερ ότι αποφάσισε να επιτεθεί στην Ελλάδα «επειδή η κατάσταση έχει αποβεί αφόρητη».
Δεν ανέφερε καν την ημερομηνία της επίθεσης που σχεδίαζε. Γνωρίζουμε ότι ο Μουσολίνι έγραψε την επιστολή στις 22 Οκτωβρίου, αλλά βάζει ημερομηνία 19, για να είναι τυπικώς εντάξει, ότι δήθεν εγκαίρως ενημέρωσε τον σύμμαχό του. Ελπίζει ότι ο Χίτλερ, ο οποίος βρίσκεται στη Γαλλία εκείνες τις ημέρες, θα διαβάσει την επιστολή όταν θα έχει ήδη αρχίσει την επίθεσή του στην Ελλάδα, οπότε δεν θα μπορέσει να τον εμποδίσει. Πράγματι, η επιστολή έφθασε στα χέρια του Χίτλερ στις 25, αλλά ο Χίτλερ δεν αντέδρασε. Ζήτησε μόνο από τον Ρίμπεντροπ να κλείσει συνάντηση με τον Μουσολίνι στη Φλωρεντία στις 28 Οκτωβρίου και έδωσε εντολή το τρένο να αλλάξει κατεύθυνση στην επιστροφή του από το Παρίσι.
Ε ν τω μεταξύ όμως το σχέδιο εισβολής ήταν έτοιμο. Το επιθεώρησε ο Τσιάνο μαζί με τον υπασπιστή του, Φραντζέσκο Πίκολο, το βρήκαν και οι δύο «αξιόλογο.Θα αρχίσουμε με ένα ισχυρό πλήγμα και είναι πολύ πιθανόν να καταρρεύσουν τα πάντα (σσ. στην Ελλάδα) εντός ολίγων λεπτών». Ο υφυπουργός Εξωτερικών Μπαστιανίνι, ο οποίος παρίσταται, δεν είναι τόσο βέβαιος. «Οι Ελληνες θα αντισταθούν σαν λιοντάρια» λέει, αλλά ο υπουργός «έκανε μια χαρακτηριστική κίνηση με τα δύο δάχτυλα που σήμαινε ότι είχε πληρωμένους» τους Ελληνες, γράφει ο Μπαστιανίνι. Ο Τσιάνο επιμένει. «Θα κάνουμε στρατιωτικό περίπατο. O λα τα έχω κανονίσει.Θα γίνουν όλα εντάξει» . Την ίδια ημέρα κάθησε και έγραψε «μόνος του», όπως καυχήθηκε την επομένη στο προσωπικό επιτελείο του, το τελεσίγραφο που θα επέδιδε ο πρέσβης Γκράτσι στον Μεταξά. Το έδειξε όταν το τελείωσε στον Τζιουζέπε Μπότα, ο οποίος σημειώνει στο «Ημερολόγιό» του: «Ο Γκαλεάτσο (σσ. Τσιάνο) επανέλαβε τη φράση που προχθές εξεστόμισε ο Μουσολίνι στο υπουργικό συμβούλιο.Αν δεν είμαστε σε θέση να νικήσουμε τους Ελληνες ευθύς αμέσως, θα παραιτηθώ από το να είμαι Ιταλός». Αλλοι είχαν διαφορετικές αντιδράσεις. Ο Τσιάνο μάς λέει στο «Ημερολόγιό» του, με ημερομηνία 27 Οκτωβρίου: «Οι τέσσερις διπλωμάτες στους οποίους ενεχείρισα το κείμενο του τελεσιγράφου προς την Ελλάδα- ο Γερμανός, ο Ιάπων,ο Ισπανός και ο Ούγγροςέμειναν κάπως έκπληκτοι».
Στις 2.30 μετά τα μεσάνυχτα προς την 28η Οκτωβρίου, λίγο προτού ο Γκράτσι ξυπνήσει τον Μεταξά για να του επιδώσει το τελεσίγραφο, έφθανε στο υπουργείο Εξωτερικών στο Βερολίνο τηλεγράφημα από τον γερμανό πρεσβευτή στη Ρώμη, με την ένδειξη «απολύτου προτεραιότητος». Ο πρέσβης Φον Μακένσεν ειδοποιούσε τον Ρίμπεντροπ ότι «η ιταλική επίθεση φαίνεται ότι είναι ήδη γεγονός». Οταν, αρκετές ώρες αργότερα, έφθασε στα χέρια του Ρίμπεντροπ, ήταν πράγματι γεγονός. Λίγο πριν από τις δέκα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου η ειδική αμαξοστοιχία του Χίτλερ φθάνει στη Φλωρεντία και εκεί ο Φύρερ πληροφορείται από τον Μουσολίνι- και όχι από τις εφημερίδες- για την επίθεση στην Ελλάδα. Οι φωτογραφίες και τα γερμανικά κινηματογραφικά επίκαιρα της συνάντησης δείχνουν έναν περιχαρή Μουσολίνι να σφίγγει το χέρι του Χίτλερ, ο οποίος τον κοιτάζει με βλέμμα ψυχρό και ερωτηματικό, πολύ εύγλωττο της αντίδρασής του.
Πάντως, εύχεται στον σύμμαχό του «καλή επιτυχία», χωρίς όμως να παραλείψει να προειδοποιήσει ότι «ελπίζω ότι αυτή η εκστρατεία θα τελειώσει σύντομα». Ο Ντούτσε τον διαβεβαίωσε γι΄ αυτό. Τα αρχεία της καγκελαρίας αποκαλύπτουν ότι ο Χίτλερ μετά βίας έκρυψε την «οργή» του. Ο Ρέι Μόσλεϊ, με βάση αυτά τα αρχεία, γράφει: «Ο Φύρερ ήταν έξω φρενών.Δεν μπορούσε ναεννοήσει πώς ελήφθη μια απόφαση για πόλεμο τη στιγμή που οι βροχές του χειμώνα είχαν ήδη αρχίσει. Γνώριζε πολύ καλά ότι αυτός ο πόλεμος θα προσφέρει στα βρετανικά αεροπλάνα βάσεις στην Ελλάδα, από τις οποίες μπορούσαν να βομβαρδίσουν το (σσ. διυλιστήριο στο) Πλοέστι και τις πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας».
ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου