…Το γιατί ο Αλ. Παπαδόπουλος δεν είχε καμμία θέση στην κυβέρνηση το είχαμε γράψει στις 20/7. Για την κυρία Κατσέλη και την θέση οργανωμένου αυτοευτελισμού που αποδέχτηκε, θα τα πούμε σε λίγο.
Έχουμε προαναγγείλει την αποκάλυψη της μεγαλύτερης ληστείας του Ελληνικού δημοσίου με κέντρο ενορχήστρωσης την “καρδιά της ΕΕ”, τη Γερμανία. Πρόκειται για ένα έργο σε αγαστή συνεργασία και καλλιέργεια με ντόπιους βαρώνους, πολιτικούς ακόμα και με το κοινό έγκλημα που πολλάκις βαφτίστηκε “τρομοκρατία” και σκοπό είχε να φιμώσει αυτές τις φωνές που ορθώνονταν ενάντια στον κεντρικό σχεδιασμό.
Το ερώτημα λοιπόν που απασχολεί κάθε Έλληνα είναι πως η θεωρητική προστασία της ΕΕ που θα έπρεπε αν μη τι άλλο να διαφυλάξει τα κονδύλια της επέτρεψε να γίνει αυτό το πλιάτσικο των κοινοτικών πόρων από ημέτερους και καθεστωτικούς. Η απάντηση είναι απλή:
Κάθε υπερτιμολόγηση δημοσίου έργου, οδηγεί σε διόγκωση του Εθνικού δανεισμού. Κάθε εσωτερική κρίση, οδηγεί σε αύξηση του κόστους δανεισμού. Και βέβαια, κανένα κονδύλι της ΕΕ δεν είναι “Δωρεά” αλλά συνοδεύεται από ένα πλέγμα χρηματοπιστωτικής ανταπόδοσης.
Εάν το κονδύλι χρησιμοποιηθεί για παραγωγική υποδομή, έχει καλώς, θα αποφέρει μελλοντικά έσοδα. Όταν όμως χρησιμοποιείται για τα περιβόητα δημόσια – Ολυμπιακά κλπ έργα χωρίς την παραμικρή μελλοντική ανταποδοτικότητα, τότε δεν διαφέρουν από τα τραπεζικά “διακοποδάνεια” όπου περνάς καλά αλλά μετά αποπληρώνεις τους τόκους της καλοπέρασης σου. Τα χρήματα τα έχει ήδη καρπωθεί κάποιος τρίτος.
Στην περίπτωση μας λοιπόν, μια κάστα Γερμανοτραφών ανέλαβαν τη βρώμικη δουλειά. Εάν δεν τσάκιζε η μπίζνα Siemens – Saic ίσως να μη μαθαίναμε ποτέ τίποτα. Εάν δεν στέρευε το μαύρο χρήμα που οδήγησε τη φάμπρικα σε απαγωγές τύπου Παναγόπουλου ίσως να πιστεύαμε ακόμα σε παραμύθια περί “μαφίας” ή “αντάρτικου πόλεως”. Τώρα που το απόστημα δείχνει να σπαει, θα μετρήσουμε τους πραγματικούς κοινωνικούς αγωνιστές και θα ξεκαθαρίσουμε τον τίμιο από τον απατεώνα. Να είστε σίγουροι ότι οι δεύτεροι αρρωσταίνουν στην εφαρμογή οποιουδήποτε “συμφώνου σταθερότητας” γιατί απλά κλείνει τη βάνα των κρατικών διαρροών ότι δεν έγινε δηλαδή τα προηγούμενα χρόνια, θέτοντας σαφείς μηχανισμούς ελέγχου.
Ένα μεγάλο μέρος της Αλήθειας κρύβεται στη δήλωση του Αλέκου Παπαδόπουλου, η πορεία του οποίου δείχνει σε ποιό στρατόπεδο κατατάσσεται. Διαβάστε με προσοχή:
“προτιμώ την πειθαρχία του Συμφώνου για μια νοικοκυρεμένη οικονομία παρά να δω τη χώρα μου να κατασπαράσσεται από τη Διεθνή Τοκογλυφία στο όνομα μιας αριστερής φιλολαϊκής αφέλειας”.
Διαβάστε εδώ τις πρακτικές της διεθνούς τοκογλυφίας και βγάλτε τα συμπεράσματα σας για το πως υποθηκεύονται τα δημόσια αγαθά. Έπεται η αποκάλυψη των ντόπιων “περσόνων”.
Το σκισμένο κοράνι και η διαπραγμάτευση των κρατικών ομολόγων.
Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Μαΐου 21, 2009
Κάθε εξάμηνο τα ίδια…
Lights, Camera, Revolution το Δεκέμβρη υπό τις κάμερες του CNN, του Reuters και των λοιπών μέσων. Τον Ιανουάριο μέσω κλίματος διεθνούς δυσφήμισης και τρομοκρατίας τα Ελληνικά ομόλογα έσπασαν τα κοντέρ αφού τεχνηέντως διαπραγματεύτηκαν με τα χειρότερα επιτόκια της δεκαετίας υπερκαλύφθηκαν όμως πολλαπλάσια της προσφοράς (όποιος πρόλαβε κοινώς πήρε). Είχε μεσολαβήσει η Standard & Poors με τη θρυλική υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, οι τρομεροί αναλυτές που προέβλεπαν διάρρηξη της Ευρωζώνης λόγω Ελλάδας. Η ίδια Standard & Poors που είχε αναβαθμίσει με σύσταση αγοράς την Lehman Brothers τρεις ημέρες πριν την κατάρρευση. Η ίδια S&P που σέρνεται στα δικαστήρια από την ΕΕ για διασπορά ψευδών ειδήσεων και εκβιασμών.
Στον ηλίθιο Ελληνικό μικρόκοσμο μας που κάποιοι φαντάζονται επαναστάσεις και άλλοι φοβόνται τα νεφελίμ ποιός μπορεί να εξηγήσει με απλά λόγια ότι η bildeberg δεν είναι παρά επενδυτές που παίζουν τα λεφτά τους; Ούτε Σατανιστές ούτε εξωγήινοι. Απλοί επενδυτές που όπως όλοι οι σοβαροί επενδυτές βάζουν τα λεφτουδάκια τους πάνω από τα παιδάκια της Αφρικής, από τα σύνορα της Ελλαδίτσας, από τη σύνταξη της κυρα Μαρίας.
Έξω από το μικρόκοσμο τι γίνεται; Το Μάιο έχουμε ένα μεγάλο comeback των Ελληνικών κρατικών ομολόγων αφού ακόμα και “εχθρικοί” προς την Ελλάδα οίκοι όπως η ING έδωσαν σύσταση αγοράς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μέσα σε μόλις δυό μήνες (13/3 – 05/5) η διαφορά έναντι των Γερμανικών χγ να μειωθεί από το 3% στο 1,75%. Οι αποδόσεις των Ελληνικών ομολόγων αποδείχτηκαν Too Lucrative για τους επενδυτές, κοινώς κάποιοι θησαύρισαν -ως συνήθως- στου κασίδη το κεφάλι. Η Ελλάδα δανείστηκε πανάκριβα, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πλούτισαν. Ο κύριος Χατζηγάκης και ο κύριος Μεϊμαράκης κατηγορήθηκαν ευθέως από Κακαουνάκη και “Πρώτο Θέμα” ότι παίρνουν μίζες από τα δάνεια και ακόμα δεν έχουν καταθέσει αγωγές (γιατί άραγε;)
Με την ανάκαμψη λοιπόν και το επερχόμενο bid του Ιουνίου, ξεκίνησε το νέο πανηγύρι με τους ίδιους πρωταγωνιστές και εμάς κομπάρσους. Ο ουγκ μπάτσος που “σκίζει το Κοράνι”, ο Εθνικός (μετά την χορηγία της ΕΡΤ η χορηγία της Εμπορικής) μας ενημερωτής Κούλογλου που φροντίζει η είδηση να διαδοθεί στους ισλαμιστές Αφγανούς (ξέρετε, Ταλιμπάν, βιτριόλια κλπ). Ο Χαρδαβέλας ζητά άδεια από το ΣΥΡΙΖΑ για να μπει στο “άβατο” των μεταναστών χωρίς να τον δείρουν και η Μπίλντεμπεργκ μόλις έφυγε. Κράτος και παρακράτος σε αγαστή συνεργασία για να αρπάξουν τον δημόσιο κορβανά με σημείο αναφοράς τις Ευρωεκλογές. Ξέρετε, προεκλογική περίοδος που παραδοσιακά είναι ασταθής, η Αθήνα θα καίγεται μαζί με όσα δάση απέμειναν, η Siemens, MAN, Τέρνα και Άκτωρας θα χαθούν πίσω από το προπέτασμα καπνού και η γιαγιά θα πάρει 1 μίλκο αύξηση στη σύνταξη.
Business as usual.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου