Τετάρτη, Οκτωβρίου 20, 2010

Υπόθεση ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗ και σύνδεση με διαγωνισμό Ψυτάλλειας

Ακολουθείστε το LINK: http://www.servitoros.gr/education/view.php/54/988/

Οι βουλευτές καλούνται να επικυρώσουν το ξεπούλημα
ν μέσω των εντυπώσεων και των συμπερασμάτων από την "κρίση" στο Αιγαίο και την ενδεχόμενη διευθέτησή της υπό την υψηλή εποπτεία των Αμερικανών και ΕΟΚικών "φίλων" μας, εν μέσω αλληλοκαρφωμάτων και "συντροφικών" μαχαιρωμάτων, για τη διατήρηση και διαχείριση της εξουσίας στον κυβερνητικό χώρο και εν μέσω της γενικότερης προσπάθειας ΜΜΕ και πολύχρωμου δικομματισμού, για τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και του λαού από τα οξυμένα χρονίζοντα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, η "εκσυγχρονισμένη" πλέον κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν ξεχνά ούτε λεπτό το σκοπό "εφ ω ετάχθη". Της εξυπηρέτησης και υλοποίησης των αποφάσεων του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και των πολυεθνικών.
Σήμερα συζητείται στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή (προκειμένου να εισαχθεί στην Ολομέλεια) η σύμβαση κύρωσης της εκποίησης (βλέπε ξεπουλήματος) μιας ακόμα στρατηγικής σημασίας για την ελληνική οικονομία και παραγωγική βάση της χώρας επιχείρησης, του συγκροτήματος "πρώην Σκαλιστήρη", που δραστηριοποιείται στον κλάδο του λευκόλιθου.
ήμερα θα κληθούν οι βουλευτές που συμμετέχουν στην Επιτροπή να κριθούν, - κρίση που αποκτά πατριωτικά χαρακτηριστικά. Θα κριθούν από τη θέση που θα πάρουν, απαντώντας στο κρίσιμο ερώτημα, υπέρ ή κατά της ιδιωτικοποίησης. Και τούτο γιατί ρίχνοντας κανείς μια ματιά στην εκ 403 σελίδων σύμβαση διαπιστώνει τα ακόλουθα:
  • Ενα τεράστιο συγκρότημα επιχειρήσεων, με ακίνητα και κινητά σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, "διαμάντι" του ορυκτού πλούτου της χώρας μας στο λευκόλιθο, ξεπουλιέται. Τεράστιες ποσότητες, εκατομμύρια τόνοι επιφανειακού και υπόγειου κοιτάσματος παραδίδονται στον ιδιώτη εν λευκώ.
  • Δασώδεις, δασικές και οικοπεδικές εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων, με την επικύρωση της σύμβασης από τη Βουλή, περνάνε στην κατοχή του ιδιώτη επιχειρηματία και της τράπεζας συνεταίρου. Εκατοντάδες μηχανήματα και μηχανικός εξοπλισμός αξίας πολλών δισ. δρχ. γίνονται και αυτά βορά.
  • Παράλληλα, οφειλές τρίτων προς την εταιρία ΦΙΜΙΣΚΟ (πρώην Σκαλιστήρη) ύψους 250 εκατ. δρχ. θα εισπραχθούν απ' τους νέους ιδιοκτήτες.
  • Επίσης, με την υπουργική απόφαση περί ένταξης του Μαντουδίου και της ευρύτερης περιοχής στις "φθίνουσες βιομηχανικά περιοχές", ο επιχειρηματίας απολαμβάνει επιδότηση του 45% της επένδυσης στο λευκόλιθο. (Αυτό σε μια επίδειξη καλής θέλησης, ανάμεσα στα άλλα, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όπου "φωτογραφίζεται" η κοινοπραξία ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ - ΑΛΦΑ ΑΕ (θυγατρική της Τράπεζας Πίστεως).
  • Παραχώρηση έναντι του εξευτελιστικού τιμήματος των 1,35 δισ. δρχ.
ο 1990 που άρχισε το σταδιακό κλείσιμο (ολοκληρώθηκε το 1991 σε δύο δόσεις), το συγκρότημα απασχολούσε 3.200 εργαζόμενους, οι οποίοι σήμερα μειώθηκαν στους 300. Ο μέλλων "επενδυτής" προσφέρει 50 θέσεις εργασίας ως το 1997, που σταδιακά ως το 2001 θα αυξηθούν... στους 300. Τέλος, καμία κοινωνική, έστω, ρήτρα δεν υπάρχει που να δεσμεύει τον ιδιώτη, ενώ καμία αναφορά δε γίνεται στην προοπτική της επιχείρησης μετά την 5ετία.
Οι ευθύνες που επωμίζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εάν προχωρήσει στο έγκλημα, είναι τεράστιες και γίνονται ακόμη βαρύτερες, αν αναλογιστεί ο κάθε άνεργος της περιοχής, ο κάθε εργαζόμενος της Εύβοιας, την κατακεραύνωση του κόμματος της "επάρατης" Δεξιάς, που ήθελε να το ξεπουλήσει, αφού το έκλεισε, και τις παχυλές προεκλογικές υποσχέσεις των κομματικών στελεχών και υποψήφιων βουλευτών του κόμματος της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, περί άμεσης επαναλειτουργίας, "άμα τη αναλήψει" του κυβερνητικού θώκου, υπό δημόσιο έλεγχο.
Ο αρχηγός της ΝΔ και οι βουλευτές της διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους και έχουν δεσμευτεί "να επαναλειτουργήσει με ιδιώτη έστω και αν ξεπουληθεί". (Ετσι ξεδιάντροπα τοποθετήθηκε ο τοπικός βουλευτής της, Λ. Παπαγεωργόπουλος, σε τοπικό ραδιοσταθμό).
Από κοντά και οι δύο συνεταίροι του δικομματισμού. Η Πολιτική Ανοιξη διά στόματος Αντ. Σαμαρά επικύρωσε ήδη το ξεπούλημα, ενώ για το "ΣΥΝ" το πρόβλημα βρίσκεται στο μικρό αριθμό θέσεων εργασίας. Βέβαια, δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε και τις ευθύνες των φορέων, του Εργατικού Κέντρου (εκτός ΕΣΑΚ), της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (εκτός της ΝΑΣ), της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (εκτός των συνδυασμών που στηρίχτηκαν απ' το ΚΚΕ). Ιδιαίτερος ρόλος στις διεργασίες πρέπει να αποδοθεί στους κοινοτάρχες Μαντουδίου και Προκοπίου, που πίεσαν να υλοποιηθεί μια τέτοια συμφωνία - σκάνδαλο. Αυτό εν αγνοία της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων, αλλά και με εκμετάλλευση της αγωνίας και του πόνου της ανεργίας που πλήττει τους κατοίκους της περιοχής. Οι ομόφωνες, σχεδόν, πριν λίγο καιρό αποφάσεις για επαναλειτουργία του συγκροτήματος υπό δημόσιο έλεγχο και δημιουργία ενιαίου δημοσίου φορέα λευκόλιθου εγκαταλείφτηκαν, όταν το ΠΑΣΟΚ - και με το 67% των ψήφων των κατοίκων του Μαντουδίου - ανέλαβε την κυβερνητική εξουσία, ακολουθώντας τη νεοσυντηρητική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ.
ο ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα, που από νωρίς, και προεκλογικά, αποκάλυψε τις προθέσεις και τις δεσμεύσεις των κομμάτων του πολύχρωμου δικομματισμού απέναντι στις αποφάσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και της συμφωνίας του Μάαστριχτ. Παρέμεινε πιστά προσηλωμένο στον αγώνα για ανάπτυξη και διάσωση της παραγωγικής βάσης της χώρας μας, μπροστά στη λαίλαπα του νεοσυντηρητισμού και των λεγόμενων αποκρατικοποιήσεων.
Ενημέρωσε έγκαιρα - και συνεχίζει - τους εργαζόμενους και το λαό για το είδος και την κατεύθυνση της ανάπτυξης που χρειάζεται η χώρα μας. Ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων, σε αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.
Παραμένει δέσμιο της ανάγκης ανάπτυξης κλαδικής πολιτικής, με κυρίαρχο μοχλό ανάπτυξης το δημόσιο και τις επιχειρήσεις του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα. Μέσα σε αυτό ανάλογο ρόλο θα παίξουν και οι στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, όπως είναι το συγκρότημα "πρώην Σκαλιστήρη".
Γιώργος ΠΑΝΤΕΛΗΣ (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)



Το σκάνδαλο του "Σκαλιστήρη"
Ολοκληρώθηκε στην ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση και η ψηφοφορία για την πώληση του συγκροτήματος "πρώην Σκαλιστήρη".Μαζί της ολοκληρώθηκε και ένα ακόμη σκάνδαλο σε βάρος της εθνικής οικονομίας, με την παράδοση, στους"αετονύχηδες" της ιδιωτικής... πρωτοβουλίας, μιας επιχείρησης στρατηγικής σημασίας που θα μπορούσε - κάτω από άλλες συνθήκες και υπό δημόσιο έλεγχο - να προσφέρει στην αναστύλωση της, δραματικά συρρικνωμένης, παραγωγικής βάσης της χώρας. Και σ' αυτή την περίπτωση το μόνο κόμμα που αντιτάχθηκε σθεναρά στο ξεπούλημα ήταν το ΚΚΕ, που καταψήφισε την απαράδεκτη συμφωνία. Μια συμφωνία, βάσει της οποίας χιλιάδες στρέμματα δασικής, οικοπεδικής και άλλης έκτασης, εκατομμύρια τόνοι υπόγειου και επίγειου κοιτάσματος λευκολίθου, ακίνητα και μηχανήματα, αξίας άνω των 30 δισεκατομμυρίων δραχμών, δόθηκαν έναντι 300 εκατομμυρίων δραχμών που θα δώσει ως προκαταβολή η ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ και η ΑΛΦΑ ΑΕ Επιχειρήσεων (θυγατρική της τράπεζας Πίστεως) και των 300 θέσεων εργασίας που "θα" δημιουργήσει... ως το 2001.
υθύνες γι' αυτή τη δραματική εξέλιξη έχουν και οι προσκείμενες στο κυβερνών κόμμα ηγεσίες μαζικών φορέων (νομαρχία, Εργατικό Κέντρο, Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ), που πρωτοστάτησαν στην ιδιωτικοποίηση του συγκροτήματος, ενώ έφθασαν στο σημείο να προσφέρουν σαν "προίκα" και τα μεταλλεία "πρώην Παπαστρατή" για να δεχτεί ο βιομήχανος Βαρβούτης να "επενδύσει" στην Εύβοια. Αυτά, εκτός από τα "κίνητρα" που προσφέρει η κυβέρνηση για την επαναλειτουργία, (δάνειο 900 εκατομμυρίων δραχμών και 45% επιδότηση λόγω της ένταξης της ευρύτερης περιοχής Μαντουδίου στις φθίνουσες βιομηχανικά περιοχές), φωτογραφίζοντας το συγκεκριμένο βιομήχανο. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ και προκειμένου να καλύψουν την αλλαγή και την απεμπόληση των δεσμεύσεων - με τις οποίες υπέκλεψαν την ψήφο των κατοίκων της περιοχής προεκλογικά - για άμεση επαναλειτουργία υπό δημόσιο έλεγχο, επιδίδονται σε πλήθος αναληθειών και παραπλανητικών τεχνασμάτων. Κάτω από αυτό το πρίσμα και αφού είδαν και γνώρισαν από "πρώτο χέρι" την κατακραυγή των ανέργων της περιοχής, άλλαξαν τροπάρι και άρχισαν να κάνουν λόγο για "κοινωνικά μέτρα", με τα οποία πρέπει να συνοδευτεί η εκποίηση του συγκροτήματος. Οταν, με το τέλος της ψήφισης από τη Βουλή της σύμβασης, (για το φόβο ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών) διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση, κάτω από την καθοδήγηση των αντιλαϊκών επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολυεθνικών, που ακολουθεί, αρνήθηκε έστω και τη στοιχειώδη προστασία των υπερήλικων ανέργων έως ότου αποκτήσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης, αφού τους στέρησαν το δικαίωμα της εργασίας, θρασύτατα βγήκαν στα τοπικά ΜΜΕ και, χρησιμοποιώντας "δέσμευση" του υπουργού Εργασίας, κάνουν λόγο πλέον για επιπλέον μέτρα που "θα" παρθούν.. στο μέλλον αν υπάρξει πρόβλημα.
μως, όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στην ανακοίνωση της ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ "ερίζουν, δήθεν, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ για τη συναινετική εκποίηση του συγκροτήματος πρώην Σκαλιστήρη και κλαίνε, δήθεν, πάνω από το κουφάρι των χιλιάδων ανέργων που δημιούργησαν οι πολιτικές τους". Και αναρωτιέται "αλήθεια προς τι ο σκυλοκαβγάς ανάμεσά τους; Η ΝΔ δεν είναι αυτή που έκλεισε το έργο; Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι αυτό που με το ξεπούλημα αποτελείωσε το έργο της ΝΔ"; Για να καταλήξει: "Αυτό που προσπαθούν επιμελώς να αποκρύψουν είναι οι τεράστιες ευθύνες που έχουν απέναντι στους εργαζόμενους, ανέργους και το λαό της Εύβοιας, ιδιαίτερα της περιοχής Μαντουδίου". Τέλος, η ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ καλεί το λαό της Εύβοιας να στρατευτεί σε ένα κοινό μέτωπο πάλης και αντίστασης σε αυτή την πολιτική. Μονόδρομος, σημειώνει, είναι η αντίσταση και ο αγώνας για την υπεράσπιση των συμφερόντων του τόπου και τη διάσωση της παραγωγικής του βάσης.
Γιώργος ΠΑΝΤΕΛΗΣ (RIZOSPASTIS)

Ο διαγωνισμός της Ψυτάλλειας
Η ΕΥΔΑΠ είχε προκηρύξει διαγωνισμό για την αποκομιδή 200000 τόνων λάσπης που είναι το αποτέλεσμα του βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων στο νησάκι της Ψυτάλλειας. Στο διαγωνισμό μετείχαν τέσσερις εταιρείες. Όταν ανοίχτηκαν οι προσφορές βρέθηκε ότι οι τρεις από αυτές δεν είχαν τις απαιτούμενες εγγυητικές, που θα έπρεπε να είχαν, ενώ μόνο ο Άκτωρας είχε! «Το γεγονός ότι σημαντικές επιχειρήσεις του κατασκευαστικού κλάδου (μεταξύ των οποίων, ενδεικτικά, η Παντεχνική) απέτυχαν (;) να καταθέσουν έγκυρες εγγυητικές επιστολές γεννά πλήθος ερωτημάτων. Ερωτήματα που αυξάνονται εάν συνυπολογίσει κανείς ότι η μόνη, έγκυρη, προσφορά ήταν αυτή της κατασκευαστικής εταιρείας Aκτωρ, συμφερόντων Μπόμπολα, (σ.σ. και μάλιστα την επομένη της άρνησης του ΕΣΡ να της χορηγήσει πιστοποιητικό διαφάνειας). Τα ίδια τα στελέχη του ΥΠΕΧΩΔΕ εξέφραζαν την έκπληξή τους για την εξέλιξη, αναγνωρίζοντας ότι δεν αποκλείεται να έχει... στηθεί ο διαγωνισμός» (Καθημερινή, 17-10). Η πρόταση του Άκτωρα ήταν να αποθέσει τη λάσπη στα λατομεία Σκαλιστήρη (είναι εκείνα που το μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ψευτοΚΚΕ μέσα από μια παρατεταμένη απεργία έδιωξε το Σκαλιστήρη και στη συνέχεια με κακοδιαχείρηση έκλεισε τα λατομεία του λευκόλιθου οδηγώντας τη Βόρεια Εύβοια στο μαρασμό και την εξαθλίωση), παρόλο που η λάσπη έχει τοξικότητα σύμφωνα με στοιχεία της ΕΥΔΑΠ αλλά και μελέτες χημικών μηχανικών.
Βέβαια μετά το σάλο που ξέσπασε για την ιδιαίτερη μεταχείριση και τη γιγάντωση του ομίλου Μπόμπολα η ΕΥΔΑΠ κήρυξε άγονο το διαγωνισμό.



Π.10. Απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη του
Μιχάλη Δ. Σκαλιστήρη
(Η συνέντευξη μου παραχωρήθηκε από τον Μιχάλη Δ. Σκαλιστήρη, στο σπίτι του στην Αθήνα,στις 4 Φεβρουαρίου 2007. Από τη συνομιλία αυτή απομαγνητοφωνήθηκαν αποσπάσματα, ταοποία έχουνε άμεση σχέση με το αντικείμενο της εργασίας μου. Οι διάλογοι που διαμείφθηκαναποδίδονται πιστά, χωρίς καμιά επεξεργασία, ενώ μετά από επιθυμία του γνωστού επιχειρηματίαπαραλείφθηκαν από τη συνέντευξή του κάποια τμήματά της, στα οποία αναφέρονται εν ενεργείαπολιτικά ή δημόσια πρόσωπα).
Ερώτηση: Κύριε Μιχάλη Δ. Σκαλιστήρη τι γνωρίζετε για τις δραστηριότητες του πατέρα
σας;
- O πατέρας μου [Δημήτριος Μ. Σκαλιστήρης] σπούδασε στη Γαλλία, εις την Ecole Centrale
και μετά ήρθε στην Αθήνα στη Σχολή Καλών Τεχνών, την οποία φρόντισε να αναμορφώσει καινα γίνει Τεχνική Σχολή και να έχει τη μορφή που σχεδόν έχει σήμερα [Μετσόβειο Πολυτεχνείο].Ήταν από τους πρώτους πρυτάνεις του ιδρύματος και υπάρχει προς τιμήν του και ΟδόςΣκαλιστήρη, που είναι πάροδος της Πατησίων. Ο πατέρας του ήταν ο Μιχάλης Σκαλιστήρης,Υπουργός Δικαιοσύνης, επί Όθωνος νομίζω.
Ο πατέρας μου έχασε νωρίς τους γονείς του και τον εσπούδασε ένας θείος του που ήτανστην Αίγυπτο, Λαέρτιος Σχολή, και μετά πήγε εις την Ecole Centrale στο Παρίσι. Εργάστηκεαρχικά εις την A.E.G. εις τη Γερμανία και εκεί είδε ότι δεν θα προωθείτο σαν Έλληνας, γι’ αυτόεγκατέλειψε και ήρθε εδώ στην Ελλάδα και άρχισε να κάνει αντιπροσωπείες.
Προπολεμικώς, το 1935-36, βρήκε τα κοιτάσματα βωξίτου εις την Ελευσίνα, τα οποίανομίζανε ότι ήταν απαξίας και άρχισε να τα εκμεταλλεύεται. Ταυτόχρονα είχε και κάτιμεταλλεία [Κύμη] τα οποία άρχισε και αυτά να τα εκμεταλλε

Δεν υπάρχουν σχόλια: