Επικίνδυνη εγκατάσταση χλωρίωσης του πόσιμου νερού στον Αγιο Γεώργιο Νηλείας

ΤΕΤΆΡΤΗ, 6 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2010

ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΟΤΙΟΥ ΠΗΛΙΟΥ

http://voloslifestyle.blogspot.com/

http://notio-pilio.blogspot.com/

Δελτίο τύπου

Τρίτη, 5 Οκτωβρίου 2010

Επικίνδυνη εγκατάσταση χλωρίωσης του πόσιμου νερού στον Αγιο Γεώργιο Νηλείας

Η καταγγελία έντρομου πολίτη, κατοίκου Αγίου Γεωργίου Νηλείας που λάβαμε στις 4 Οκτωβρίου 2010 ήταν σαφής: “Το νερό που πίνουμε μυρίζει σαν πισίνα”. Την επόμενη μέρα, επίσκεψη σε δασώδη περιοχή πάνω από τον οικισμό του χωριού, μας αποκάλυψε την τεχνογνωσία, το πάθος για τα “έργα πνοής” και το μέγεθος της κοινωνικής ευθύνης που φέρουν οι αρχές του τόπου.

Σε δάσος με πεύκα βρίσκεται το υδραγωγείο και ο “τόπος του εγκλήματος”. Ένα βαρέλι με χλώριο τροφοδοτεί το δίκτυο ύδρευσης του χωριού με ακαθόριστη ποσότητα χημικού μέσω αντλίας τοποθετημένης στο χώμα δίπλα στο δοχείο. Η παροχή ρεύματος γίνεται απο ρολόι μονοφασικού ρεύματος που τοποθετήθηκε σε τσιμεντένια κολόνα όμοια με αυτές που απαιτεί η ΔΕΗ να κατασκευαστούν για την τοποθέτηση ρολογιού σε κατοικίες και δέχεται ρεύμα από παλαιότερη, από ό,τι φαίνεται, γραμμή που έρχεται από τον κεντρικό δρόμο Πινακάτες-Άγιος Γεώργιος. Η ηλεκτρική αυτή σύνδεση δείχνει να έγινε πρόσφατα αφού o μετρητής του δείχνει μόλις 3 kW Το καλώδιο από την κολόνα προς την αντλία “σέρνεται” στο χώμα ενώ εξ' ίσου εκτεθειμένο σε φθορές και παρεμβάσεις τρίτων, πιθανά μη εξουσιοδοτημένων ατόμων, είναι όλο το σύστημα. Σηκώνουμε το καπάκι του βαρελιού και βρίσκουμε μέσα ποικιλία ειδών της τοπικής εντομοπανίδας. Επιστρέφουμε στον Άγιο Γεώργιο για ένα τσάι που φτιάχνουμε με εμφιαλωμένο νερό και έχοντας όλοι πολλά ερωτηματικά.

Ποια η σκοπιμότητα και τι μελέτες έγιναν για την υλοποίηση αυτού του υποτυπώδες έργου; Η ακαταλληλότητα του νερού είναι φανερή με τη μύτη αφού το νερό έχει έντονη οσμή χλωρίου που γέμιζε όλο το χώρο και αφήνει μια στυφή γεύση στο στόμα και ένα ελαφρύ μούδιασμα. Οποιοσδήποτε μπορεί να ρίξει οτιδήποτε μέσα στο σύστημα χλωρίωσης του νερού του Αγίου Γεωργίου. 

“Ζούμε σε ένα πανέμορφο τόπο που έθρεψε και μεγάλωσε γενεές γενεών και βάλθηκαν τώρα όλοι αυτοί να ισοπεδώσουν τα πάντα για να γεμίσουν την τσέπη τους” μας λένε οι φίλοι μας και κοιτάζουν το πάτωμα. Οι κάτοικοι του Πηλίου αγαπούν το φρέσκο, δροσερό,  διαυγές και καθαρό νερό των πηγών. Θα το εκτιμούσαν πολύ, αν αυτό το νερό μπορούσε να φτάνει στα σπίτια τους καθαρό και χωρίς προσμείξεις. Οι ρύποι που δεν καταλήγουν στο νερό δεν χρειάζεται να απομακρύνονται. Προέχει η πρόληψη της ρύπανσης και όχι η επεξεργασία καθαρισμού του νερού.

Τεχνικοί και οι υγιεινολόγοι επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους όλο και περισσότερο στις δυνατότητες αποτροπής της ρύπανσης του νερού. Πρόκειται για μια ιδέα την οποία υιοθέτησε η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (World Health Organization) και περιέλαβε στις ανακοινώσεις της ως «σχέδιο για την ασφάλεια του νερού» (Water Safety Plan, WSP)

Από τον Ιούλιο του 2007 ισχύει για όλους τους Δήμους της ελληνικής επικράτειας η εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας, (ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Αρ. Πρωτ. ΔΥΓ2/οικ. 94097 από την 19.7.07: Παρακολούθηση ποιότητας πόσιμου ύδατος, λειτουργίας συστημάτων ύδρευσης και λήψη μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας), η οποία συμμορφώνεται με τις βασικές αρχές για την αποφυγή των μολύνσεων, το σχέδιο για την ασφάλεια του νερού (WSP) της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και την οδηγία 98/83/ΕΚ για το πόσιμο νερό. Η Εγκύκλιος αυτή ορίζει:

•     να διατίθενται όλα τα έγραφα της υδροδότησης,

•   να ορισθεί ένας υπεύθυνος και ένας μόνιμος αναπληρωτής του, ο οποίος θα είναι ενήμεροι για το σύστημα υδροδότησης,

•     να τηρείται ένα ειδικό βιβλίο, στο οποίο θα καταχωρούνται όλες οι σχετικές με τη χλωρίωση μετρήσεις,  και

•     να καταρτισθεί  ένα πρόγραμμα παρακολούθησης για ολόκληρο το δίκτυο μέχρι και τα σημεία υδροδότησης του καταναλωτή.

                                                 Εμείς προτείνουμε,

1. Στόχος θα πρέπει να είναι και να παραμείνει : το νερό των πηγών να οδηγείται φρέσκο και καθαρό μέχρι τις κατοικίες.
2. Η χλωρίωση θα πρέπει να συνεχιστεί με τις μικρότερες δυνατές ποσότητες χλωρίου, όπως αυτές προβλέπονται από το νόμο στην Ελλάδα, και με παρακολούθηση μετρητή τάσης οξειδοαναγωγής, έως ότου να τροποποιηθεί το ισχύον νομικό πλαίσιο.(και όπως περιγράφεται στην σημείωση [1])

3.  Οι πηγές και οι υδρομαστεύσεις πρέπει να προστατεύονται.  Η υπερχείλιση πρέπει να εξοπλιστεί με κατακλινόμενο θυρόφραγμα, για να αποτρέπεται η είσοδος μικρών ζώων. Στον άμεσο περίγυρο της πηγής και του υδραγωγείου πρέπει να τοποθετηθούν φράχτες.

4. Η ένταξη των πηγών που βρίσκονται μέσα στα όρια των οικισμών στα μέτρα προστασίας.

5. Οι δεξαμενές πρέπει να είναι σκεπασμένες με χώμα. Θα πρέπει να υπάρχει και δεύτερη πόρτα, ώστε να αποτρέπεται ο κίνδυνος ρύπανσης και μόλυνσης του νερού.  Η προστασία από το θολό νερό είναι απαραίτητη, γιατί κατά το λιώσιμο του χιονιού την άνοιξη και τις έντονες βροχοπτώσεις συμπαρασύρεται μεγάλη ποσότητα χώματος.

Περισσότερες πληροφορίες: Δέσποινα Βαφείδου, lynxphoto[at]gmail.com

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Συνιστάται η τοποθέτηση ενός αυτόματου δοσομετρητή, ο οποίος θα συνδέεται με έναν μετρητή τάσης οξειδοαναγωγής, όπως συνηθίζεται σε κάθε σύγχρονο κολυμβητήριο. Ο πραγματογνώμονας υπολογίζει ότι η προσθήκη μόλις 0,05-0,2 mg χλωρίου/l νερού από ορεινές πηγές, θα επιφέρει τάση οξειδοαναγωγής της τάξης των 750mV σε ηλεκτρόδιο πλατίνας με ηλεκτρόδιο αναφοράς Αg/AgCI. H προσθήκη χλωρίου θα πρέπει να γίνεται στην έξοδο της δεξαμενής, σε μια πρόσθετη μικρή δεξαμενή, στην οποία το νερό θα παραμένει για 2min. Θα πρέπει να μετράται η παροχή νερού, ώστε να προσαρμόζεται ανάλογα η ποσότητα του προστιθέμενου χλωρίου. Η μέτρηση της τάσης οξειδοαναγωγής θα πρέπει να γίνεται στην έξοδο της μικρής δεξαμενής. Τα αποτελέσματα θα πρέπει να καταγράφονται μαζί με τις μετρήσεις χλωρίου στο ειδικό βιβλίο. (πηγή: Professor  Dr. A. Grohmann

Σχόλιο blog: ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ !!!