Γράφει ο Γιώργος Αγαπητός
Η προβλεπόμενη αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων είναι ουτοπική, εάν συμβούν τα προηγούμενα, γιατί θα μειωθούν τα εισοδήματα των εργαζομένων-συνταξιούχων και θα αυξηθούν οι φόροι, άρα θα μειωθεί η συνολική ζήτηση. Η μείωση της ιδιωτικής ζήτησης και της ζήτησης του δημόσιου τομέα αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής-απασχόλησης-φορολογικών εσόδων και η αύξηση των φορολογικών συντελεστών σε αύξηση του πληθωρισμού.
Αυτό σημαίνει ότι το 2011 θα είναι και πάλι ένα έτος στασιμοπληθωρισμού, με δραματική αύξηση της ανεργίας, με αντιλαϊκά και αντιαναπτυξιακά χαρακτηριστικά, και με μηδενισμό της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Αναπόφευκτα, οι επιπτώσεις αυτών των εξελίξεων θα είναι αρνητικές για το πραγματικό δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος.
Δυστυχώς διαφεύγει από τους αρμοδίους ότι η αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων, για να ενισχυθεί η ανάπτυξη και απασχόληση, προϋποθέτει ενίσχυση της ζήτησης, μείωση του κόστους δανεισμού, ενίσχυση της τραπεζικής ρευστότητας και εξασφάλιση σταθερού οικονομικού περιβάλλοντος (όπως σταθερό και ήπιο φορολογικό σύστημα, σταθερό και αποδοτικό εργασιακό περιβάλλον). Επιπλέον, η ανάκαμψη της επενδυτικής δραστηριότητας επιτυγχάνεται γρηγορότερα με την ενίσχυση των ελληνικών επιχειρήσεων και έπεται η απόδοση των ξένων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.
Η μόνη ελπιδοφόρα πολιτική θα ήταν: η μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ και του φόρου εισοδήματος μισθωτών υπηρεσιών, η έκδοση εσωτερικού ομολογιακού δανείου (οιονεί αναγκαστικού δανείου), η αύξηση των μισθών-συντάξεων σύμφωνα με τον πληθωρισμό, η καταβολή των οφειλών του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα και η μείωση κατά 50% της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα.
Αυτές οι απλές σκέψεις δεν είναι σοφίες, είναι όμως ανεξήγητο για τους πολίτες γιατί οι αρμόδιοι καταφεύγουν σε πολύπλοκες και επώδυνες λύσεις. Οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται επίσης, γιατί αφού η οικονομία είναι σε δεινή θέση, κι απαιτείται συλλογική προσπάθεια δεν συμμετέχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις στη διακυβέρνηση της χώρας ( κυβέρνηση εθνικής ενότητας). Είναι πολύ επώδυνο και ακατανόητο, κατά την άποψή μου και πολλών ακόμη πολιτών, να φέρει την ευθύνη και το κόστος ένα μόνο κόμμα και να αναγκάζεται να απομακρύνεται από τις προεκλογικές και ιδεολογικές του θέσεις. Ίσως δεν έχουν αντιληφθεί οι ασκούντες οικονομική πολιτική ότι θα φέρουν μεγάλη ευθύνη εάν τους επόμενους μήνες διογκωθεί ανεξέλεγκτα η οικονομική κρίση.
Ο κ. Γιώργος Αγαπητός είναι καθηγητής Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός Οικονομικών
agapitos@neaoikonomia.gr
www.neaoikonomia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου