Ο Τούρκος πολεμικός ανταποκριτής Εργκίν Κονούκσεβερ ήταν αυτόπτης μάρτυρας της εκτέλεσης των πέντε Ελλήνων αιχμάλωτων πολέμου στις 14 Αυγούστου του 1974 από τους στρατιώτες του "Αττίλα" κατά την διάρκεια της δεύτερης εισβολής στην Κύπρο. "Τριανταπέντε χρόνια μετά από το περιστατικό και τίποτε δεν έχει ξεθωριάσει στην μνήμη μου "διηγείται σήμερα ο Κονούκσεβερ...
"Στην περιοχή Σερνταρλί της Βόριας Κύπρου πήγα με την συνοδεία ενός τανκ ,εκεί συναντήσαμε μια μικρή ομάδα από Τούρκους στρατιώτες ,και τους πέντε Έλληνες αιχμαλώτους ,ο διοικητής του τανκ αφού μίλησε με τους Τούρκους στρατιώτες ,πλησίασε και πρόσφερε τσιγάρα στους Έλληνες ,αργότερα κατέφθασε και ο ανώτερος διοικητής Χακκί Μπορατάς και διέταξε οι αιχμάλωτοι να κρατηθούν για ανάκριση σε ένα από τα εγκαταλελειμμένα κτίρια .Επιβιβασθήκαμε στο τανκ και μόλις απομακρυνθήκαμε από το σημείο μερικά μέτρα ακούσθηκαν πυροβολισμοί ,ο διοικητής διέταξε να σταματήσουμε , κατεβήκαμε από το τανκ και είδα τους πέντε Έλληνες νεκρούς. Ο διοικητής έξαλλος είπε στους στρατιώτες "Εγώ σας διέταξα να τους φυλακίσετε για ανάκριση, όχι να τους πυροβολήσετε "τότε ξεκίνησαν ένας μετά τον άλλο οι στρατιώτες να λένε στον διοικητή τους πως ,αυτός(εννοώντας τους αιχμαλώτους)μου σκότωσε την μάνα , ο άλλος μου σκότωσε την αδερφή μου, τέτοιες δικαιολογίες, ένας στρατιώτης τον πλησίασε και του έδωσε τα προσωπικά έγγραφα και χρήματα που είχε πάρει από τους νεκρούς ,νευριασμένος ο διοικητής τότε τα έσκισε και τα πέταξε" .
Ο Εργκίν Κονούκσεβερ διηγείται ακόμη πως ένας Έλληνας νοσοκόμος τον φρόντισε όταν τραυματίσθηκε απο σφαίρα κατά την διάρκεια της επιστροφής του στην Λευκωσία ,απο ένα λάθος του οδηγού έπεσαν σε ενέδρα "Δεν με ενδιαφέρει εάν είσαι Τούρκος "μου είπε ο νοσοκόμος που με φρόντιζε "εγώ έχω δώσει όρκο στον Ιπποκράτη και είμαι υπεύθυνος για σένα" Μου έσωσε την ζωή και φρόντισε να μου επιστραφούν οι φωτογραφικές μου μηχανές. Μάλλον ήταν θέλημα Θεού να σωθούν οι φωτογραφίες ."
Share on Facebook
May this page be a useful space to share our ideas. If the freedom of speech will be taken away, then dumb and silence will lead us, like sheep, to the slaughter. Let's say “I LOVE YOU”, and let's “SMILE” to each other. No one will remember us for our inner thoughts. The sound of silence is the complete emptiness. Open Up and life will be easier. Let's say I love you and let's smile to each other. Our life is a “GIFT”. WELCOME On Board
Παρασκευή, Αυγούστου 14, 2009
H εξομολόγηση του Τούρκου ανταποκριτή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου