Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2009

Τραγωδία πάλι, καλοκαίρι 2009

Σήμερα, 24 Αυγούστου 2009, κοιτάω την κόρη μου και σκέφτομαι τι να της πω όταν θα μεγαλώσει. Πως να τις δικαιολογήσω αυτήν την τραγωδία για να μην μισήσει αυτήν την χώρα, τους κατοίκους της και τους κυβερνώντες της.

Πως θα την πείσω ότι θα πρέπει να υπακούει στους νόμους και στις διαταγές του κράτους?

Πως θα της πω, ότι οι δημοσιογράφοι μας ενημερώνουν για τα σωστά και τα σπουδαία? Πως να της εξηγήσω για κάποιους δημοσιογράφους που τώρα, πάνω από τα καμμένα, κάνουν κριτική ενώ τόσους χειμώνες δεν έκαναν καμία έρευνα και εκπομπή της προκοπής για να προλάβουν το κακό

Πως θα την πείσω να μην αρχίσει να πετάει τουλάχιστον γιαούρτια σε όποιον την πει όταν μεγαλώσει ψήφισέ με.

Δεν θα το προσπαθήσω καν. Απλά θα της πω ότι αυτή είναι η ζωή, αυτοί είναι οι κάτοικοι της περιοχής, και να φροντίσει τον εαυτό της.

Να μην κάνει κακό σε κανέναν, αλλά να μην ιδρώσει για κανέναν. Να μην πιστέψει σε κανέναν πλέον, να μην ονειρευτεί καμία υπόσχεση.

Ιωάννα μου, όταν μεγαλώσεις, ο εαυτός σου έχει σημασία. Μάλλον θα ζήσεις σε χρόνια που το νερό, η σκιά των δέντρων, ο καθαρός αέρας δεν θα υπάρχουν. Τι θα υπάρχει? Το μόνο που μπορώ να σου πω οτι θα υπάρχει είναι το ψέμμα και το έγκλημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: