Πέμπτη, 16 Ιουνίου 2011
www.marinenews.gr
Tου
Γιώργου Παυλόπουλου
για την Ημερησία
Αναδημοσίευση
Την περασμένη εβδομάδα επισημοποιήθηκε η εξαγορά από τη Lenovo του 37% της γερμανικής εταιρείας ηλεκτρονικών ειδών Medion AG -η οποία, εκτός των άλλων, εφοδιάζει με προσωπικούς υπολογιστές τα πολυκαταστήματα Aldi. Αυτό ήταν το πιο πρόσφατο «χτύπημα» των Κινέζων στην ευρωπαϊκή αγορά, η οποία μοιάζει να είναι η αγαπημένη της υπερδύναμης της Ανατολής, που διαθέτει στα ταμεία της σχεδόν 3 τρισ. δολ. σε συναλλαγματικά αποθέματα.
Η προτίμηση των Κινέζων στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, άλλωστε, αποδεικνύεται από τους αριθμούς: όπως εκτιμά η βρετανική εταιρεία Dealogic (γράφημα), ενώ κατά την τριετία 2003-'05, οι άμεσες επενδύσεις των κινεζικών επιχειρήσεων επί ευρωπαϊκού εδάφους έφταναν μόλις στα 853 εκατ. δολάρια, στο διάστημα 2008-'10, το αντίστοιχο ποσό εκτινάχθηκε στα 43,9 δισ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν περάσει στον έλεγχο των Κινέζων 118 ευρωπαϊκοί όμιλοι, στην πλειοψηφία τους μικρού και μεσαίου μεγέθους.
Δημοσκόπηση
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε από τις αρχές του Πεκίνου σε 3.000 κινεζικές επιχειρήσεις το 2009, το ένα τρίτο από αυτές είχε προχωρήσει σε επενδύσεις στην Ευρώπη, έναντι του 28% που είχε «ανοιχτεί» στις ΗΠΑ. «Η Ευρώπη έχει καταστεί, αθόρυβα, ο κορυφαίος στόχος των κινεζικών επιχειρήσεων, σε επίπεδο συγχωνεύσεων και εξαγορών», έγραφε στις 6 Ιουνίου η εφημερίδα Wall Street Journal, σε σχετικό της αφιέρωμα.
Όσο για την αιτία, δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι -όπως σημείωνε η ίδια εφημερίδα, αλλά και η γερμανική έκδοση των Financial Times χθες- ο προστατευτισμός δεν είναι τόσο έντονος στην Ευρώπη όσο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Όσον αφορά στις προτιμήσεις των Κινέζων, σύμφωνα με τις πηγές των FTD (βλ. σχετικό γράφημα), κατά την τελευταία πενταετία στην πρώτη θέση βρέθηκε η Βρετανία, με 8,5 δισ. δολάρια άμεσων επενδύσεων. Δεύτερη κατατάσσεται η Ελβετία με 7,2 δισ. και στην τρίτη θέση βρίσκεται η Ελλάδα, με το διόλου αμελητέο ποσό των 5 δισ. δολαρίων.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, όμως, είναι ότι η τάση αυτή αναμένεται ότι θα συνεχιστεί στα επόμενα χρόνια. Όπως εκτιμά ο Τίλο Χάνεμαν, επικεφαλής του ομίλου ερευνών Rhodium Group με έδρα τη Νέα Υόρκη, ως το 2020 οι κινεζικές επιχειρήσεις θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις αξίας ενός τρισ. δολαρίων σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα μυθικό ποσό -ειδικά με δεδομένη τη μεγάλη ανάγκη για ρευστό που έχουν αρκετές επιχειρήσεις- το οποίο θα διαγκωνιστούν για να προσελκύσουν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί (και όχι μόνο, φυσικά).
Διαμαρτυρία
Παρ' όλα αυτά, ο ευρωπαϊκός δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για τους Κινέζους. Ήδη, αρκετοί αξιωματούχοι διαμαρτύρονται για την τακτική των Κινέζων και ισχυρίζονται πως η βασική τους επιδίωξη είναι να «βάλουν χέρι» στην τεχνογνωσία των Ευρωπαίων, προκειμένου στη συνέχεια να την αξιοποιήσουν για ίδιο όφελος.
Μάλιστα, πρόσφατα, ο επίτροπος για θέματα ανταγωνισμού Αντόνιο Ταγιάνι, έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να αποσυρθεί η προσφορά του 1,3 δισ. δολαρίων για την εξαγορά ενός ολλανδικού ομίλου ο οποίος φέρεται να είναι προμηθευτής των ενόπλων δυνάμεων πολλών δυτικών χωρών.
www.marinenews.gr
Tου
Γιώργου Παυλόπουλου
για την Ημερησία
Αναδημοσίευση
Την περασμένη εβδομάδα επισημοποιήθηκε η εξαγορά από τη Lenovo του 37% της γερμανικής εταιρείας ηλεκτρονικών ειδών Medion AG -η οποία, εκτός των άλλων, εφοδιάζει με προσωπικούς υπολογιστές τα πολυκαταστήματα Aldi. Αυτό ήταν το πιο πρόσφατο «χτύπημα» των Κινέζων στην ευρωπαϊκή αγορά, η οποία μοιάζει να είναι η αγαπημένη της υπερδύναμης της Ανατολής, που διαθέτει στα ταμεία της σχεδόν 3 τρισ. δολ. σε συναλλαγματικά αποθέματα.
Η προτίμηση των Κινέζων στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, άλλωστε, αποδεικνύεται από τους αριθμούς: όπως εκτιμά η βρετανική εταιρεία Dealogic (γράφημα), ενώ κατά την τριετία 2003-'05, οι άμεσες επενδύσεις των κινεζικών επιχειρήσεων επί ευρωπαϊκού εδάφους έφταναν μόλις στα 853 εκατ. δολάρια, στο διάστημα 2008-'10, το αντίστοιχο ποσό εκτινάχθηκε στα 43,9 δισ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν περάσει στον έλεγχο των Κινέζων 118 ευρωπαϊκοί όμιλοι, στην πλειοψηφία τους μικρού και μεσαίου μεγέθους.
Δημοσκόπηση
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε από τις αρχές του Πεκίνου σε 3.000 κινεζικές επιχειρήσεις το 2009, το ένα τρίτο από αυτές είχε προχωρήσει σε επενδύσεις στην Ευρώπη, έναντι του 28% που είχε «ανοιχτεί» στις ΗΠΑ. «Η Ευρώπη έχει καταστεί, αθόρυβα, ο κορυφαίος στόχος των κινεζικών επιχειρήσεων, σε επίπεδο συγχωνεύσεων και εξαγορών», έγραφε στις 6 Ιουνίου η εφημερίδα Wall Street Journal, σε σχετικό της αφιέρωμα.
Όσο για την αιτία, δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι -όπως σημείωνε η ίδια εφημερίδα, αλλά και η γερμανική έκδοση των Financial Times χθες- ο προστατευτισμός δεν είναι τόσο έντονος στην Ευρώπη όσο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Όσον αφορά στις προτιμήσεις των Κινέζων, σύμφωνα με τις πηγές των FTD (βλ. σχετικό γράφημα), κατά την τελευταία πενταετία στην πρώτη θέση βρέθηκε η Βρετανία, με 8,5 δισ. δολάρια άμεσων επενδύσεων. Δεύτερη κατατάσσεται η Ελβετία με 7,2 δισ. και στην τρίτη θέση βρίσκεται η Ελλάδα, με το διόλου αμελητέο ποσό των 5 δισ. δολαρίων.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, όμως, είναι ότι η τάση αυτή αναμένεται ότι θα συνεχιστεί στα επόμενα χρόνια. Όπως εκτιμά ο Τίλο Χάνεμαν, επικεφαλής του ομίλου ερευνών Rhodium Group με έδρα τη Νέα Υόρκη, ως το 2020 οι κινεζικές επιχειρήσεις θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις αξίας ενός τρισ. δολαρίων σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα μυθικό ποσό -ειδικά με δεδομένη τη μεγάλη ανάγκη για ρευστό που έχουν αρκετές επιχειρήσεις- το οποίο θα διαγκωνιστούν για να προσελκύσουν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί (και όχι μόνο, φυσικά).
Διαμαρτυρία
Παρ' όλα αυτά, ο ευρωπαϊκός δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για τους Κινέζους. Ήδη, αρκετοί αξιωματούχοι διαμαρτύρονται για την τακτική των Κινέζων και ισχυρίζονται πως η βασική τους επιδίωξη είναι να «βάλουν χέρι» στην τεχνογνωσία των Ευρωπαίων, προκειμένου στη συνέχεια να την αξιοποιήσουν για ίδιο όφελος.
Μάλιστα, πρόσφατα, ο επίτροπος για θέματα ανταγωνισμού Αντόνιο Ταγιάνι, έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να αποσυρθεί η προσφορά του 1,3 δισ. δολαρίων για την εξαγορά ενός ολλανδικού ομίλου ο οποίος φέρεται να είναι προμηθευτής των ενόπλων δυνάμεων πολλών δυτικών χωρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου