Όταν η μνήμη έχει δικαίωμα
Της Έρμας Βασιλείου
Πόσο κρατά η αδικία
ένας ιερός Πόντιος το ξέρει
πόσο κρατά η κούφια γη κάτω από τα πόδια
ρωτήστε έναν παιδεμένο καλοκάγαθο Αρμένη,
ρωτήστε τους όλους
και τον Ασσύριο που ερωτικός ξεριζώνεται
σιωπηλά και φιλοσοφημένα
και καρτερεί συγγνώμη...
Πόσο κρατά η αδικία
ένας Πόντιος το ξέρει
κι όμως σιωπή από τα πέρατα...
ούτε στον ύπνο μας δεν είδαμε
μια λέξη ν' απολαύσουμε
και μόνο η μνήμη στέκεται
μόνο η μνήμη έχει ακρόαση και σήμερα
και δεν χάθηκε ούτε πόντος από τη γη μας
ούτε Πόντιος από το δίκαιο
σας τ' ορκίζομαι στο φως μου
όταν η μνήμη έχει δικαίωμα
όλα τα καρτερούμε ακόμα...
Πρέπει!
Όλα!
Από την ποιητική συλλογή
«Γενοκτονία»
© Έρμα Βασιλείου
Ο Πρόσφυγας
Στα γεράματα του χρόνου,
Τον καιρό που τάφηκε η Άνοιξη,
Ήρθα σ' αυτή τη γη της πίκρας,
Στη χώρα της λησμονιάς,
Μακρυά,
μακρυά,
Ω! πόσο μακρυά απ' τον τόπο μου!
Το αεράκι που φυσούσε
Απ' τις ακτές του παρελθόντος
Μου ψιθύριζε στ' αυτί, ο ψεύτης: «Μη φοβάσαι,
Όλα είναι καλά στο σπίτι σου...» Και όμως ξέρω
Πως δεν υπάρχει πια σπίτι μου.
Κι όμως θυμάμαι πως δεν έχω πια πατρίδα...
...Η μνήμη μίας θάλασσας που έχασα
Κι ενός δικού μου ουρανού
Μου χαράζει την καρδιά,
Και κλαίω πάνω στο γιατάκι μου τις νύχτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου