Εγώ πουλάω την ψυχή μου στον έμπορα για δυο ψωμιά
κι εσύ γυρεύεις την αλήθεια στης Χαλιμάς τα παραμύθια
Εγώ κρατάω το τιμόνι να μην μπατάρει το σκαφί
και σένα σου ‘γιναν συνήθεια της Χαλιμάς τα παραμύθια
Εγώ το αίμα μου το δίνω να βρει η γενιά μου οδηγητή
και σύ στην άμμο χτίζεις σπίτια στης Χαλιμάς τα παραμύθια
Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου τους ξαναβάζω στη γραμμή
και συ ξοδεύεις στα ξενύχτια στης Χαλιμάς τα παραμύθια
Παίξε λοιπόν και συ στα ζάρια αν σου βαστάει την αλήθεια
μα δε γεννιούνται παλικάρια στης Χαλιμάς τα παραμύθια
ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ....
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΑΠΟΧΗ;;;; ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου