Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αυτή η συζήτηση σχετικά με το ποιοι διόρισαν ποιους και πόσους στην Ελλάδα καταντά τουλάχιστον αηδιαστική. Εξίσου αηδιαστική είναι και η προσπάθεια να ρίχνει ο ένας τα βάρη στον άλλο – κυρίως όταν αυτή η προσπάθεια προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ που έμεινε πολλά χρόνια στην εξουσία και αν σκόπευε να αλλάξει κάτι θα το είχε κάνει.
Συνέβη, όμως, το ακριβώς αντίθετο. Τα στοιχεία, που δεν αμφισβητούνται, δείχνουν πως όχι μόνο δεν έγινε καμιά προσπάθεια, αλλά οργανώθηκε μια ολόκληρη επιχείρηση υφαρπαγής ψήφων, με τον λογαριασμό να πηγαίνει πάντα στους φορολογούμενους.
Και δεν αποτελεί επιχείρημα ότι επί ΠΑΣΟΚ δημιουργήθηκε το ΑΣΕΠ. Διότι από το 1994 (νόμος 2190) που ψηφίστηκε ο νόμος για το ΑΣΕΠ μέχρι το 2004, επινοήθηκαν 49 τροποποιήσεις του, προκειμένου να εξυπηρετηθούν κομματικά ρουσφέτια.
Παράλληλα, επινοήθηκε και ο θεσμός των συμβασιούχων, με στρατιές ανθρώπων να τελούν επί χρόνια υπό ομηρία, χωρίς βέβαια να έχουν περάσει από την βάσανο του ΑΣΕΠ. Σύμφωνα δε με όλες τις εκθέσεις του ΑΣΕΠ, από το 2001 ως το 2003 σημειώθηκαν σταθερά παράνομες προσλήψεις με συνάψεις συμβάσεων έργου.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι περισσότερες προσλήψεις έγιναν τα έτη 1995, 1996, 2000, 2002 και 2003, ενώ το 2001 υπήρξε η χρονιά που εμφάνισε περισσότερες προσλήψεις ακόμη και από το ολυμπιακό 2004 – προφανώς λόγω των υποσχέσεων που είχαν δοθεί στις εκλογές του 2000.
Αυτό στάθηκε δυνατόν επειδή είχε ψηφιστεί ο νόμος 2839 του 2000, με τον οποίο, σύμφωνα με έγγραφα του ίδιου του ΑΣΕΠ «επήλθαν νέες σημαντικές μεταβολές στο σύστημα προσλήψεων του ΑΣΕΠ προς την κατεύθυνση περαιτέρω εξασθένισης των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων του».
Αθώα είναι όλα αυτά; Συνέβησαν επειδή τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν άντεχαν στις πιέσεις των ψηφοφόρων τους και τελικά υπέκυπταν; Δεν υπήρχε καμιά σκοπιμότητα;
Όχι, δεν είναι αλήθεια ότι κάποιοι απλώς υπέκυψαν στις πιέσεις. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα προχωρούσαν σε τροποποιήσεις του νόμου. Και κυρίως δεν θα ψήφιζαν νέους νόμους, που είναι σαφές ότι διατυπώθηκαν ώστε να… προκληθεί η πίεση των ψηφοφόρων.
Τους υποχρέωσε κανείς να ψηφίσουν τους νόμους 2527 του 1997 και 2830 του 2000, χάρη στους οποίους δόθηκε η δυνατότητα στα υπουργεία να προσλαμβάνουν περί τα 15.000 άτομα το χρόνο στις κεντρικές υπηρεσίες τους, με συμβάσεις έργου και χωρίς διαγωνισμούς;
Τους υποχρέωσε κανείς να εισαγάγουν (νόμος 2956 του 2001) τον θεσμό των ενοικιαζομένων εργαζομένων, στους οποίους δόθηκε το προνόμιο να χαρακτηρίζεται η δουλειά τους ως προϋπηρεσία στο Δημόσιο;
Τι θέλουν τελικά να μας πουν; Ότι τους πίεζαν οι ψηφοφόροι και αυτοί έπρεπε να σκέπτονται σατανικά νομοθετήματα για να τους ικανοποιούν, παρακάμπτοντας το νόμο του ΑΣΕΠ;
Τέλος, καλό θα ήταν κάποιοι να ρίξουν μια ματιά στην Ειδική Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη – ναι, ναι του ίδιου που σήμερα είναι υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με το ΠΑΣΟΚ – που δόθηκε στη δημοσιότητα το 2007 και αφορούσε στον έλεγχο των προσλήψεων κατά την δεκαετία 1994-2004.
Σύμφωνα με αυτήν την έκθεση, κατά το (εκλογικό έτος) 2000, εννέα στις δέκα προσλήψεις έγιναν κατά παράβαση του νόμου Πεπονή και στη δεκαετία 1994-2004 επτά στους δέκα διορισμούς ελέγχονται για τη νομιμότητά τους.
Μετά από τα παραπάνω, είναι τουλάχιστον εκνευριστικό να υποστηρίζουν κάποιοι πως πιέζονταν από τον λαό. Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι ίδιοι επινοούσαν τρόπους για να εκμαυλίζουν τον λαό.
