Πέμπτη, Δεκεμβρίου 02, 2010

Επιστολή στον REAL FM

Τάσος Καμπάς-Γλυφάδα

Φίλε Γιώργο.
Ελπίζω να μπορέσεις να το διαβάσεις το γράμμα μου αυτό. Σου γράφω από Σιγκαπούρη η οποία έχει φροντίσει να με μουλιάσει από την συνεχόμενη βροχή. Η ώρα είναι μεσάνυχτα, αλλά θέλω να σας ακούσω έστω και λίγο.

Να εκφράσω την πραγματική μου θλίψη για το αγγελούδι που χάθηκε από καρκίνο, θέλω να ελπίζω ότι εκεί που βρίσκεται αυτό το αγγελούδι θα βρει την αγάπη και την φροντίδα που δεν κατόρθωσε η πικρόχολη ζωή, που έχουμε δημιουργήσει εδώ στην πλανήτη μας, να βρει. Ειλικρινά δεν έχω λόγια να εκφράσω όχι μόνο την λύπη μου αλλά και την απορία μου. Απορία που έχει να κάνει με αυτό που όλοι μας λέμε ΘΕΟΣ. Αν υπάρχει θεός, ή όπως τον λέει ο καθένας μας, γιατί χαρίζει θάνατο σε τόσο μικρά παιδιά, ενώ χαρίζει ζωή μέχρι τα βαθιά γεράματα σε κάποιους που ίσως δεν την αξίζουν; Ποιός είμαι εγώ άραγε που θα το κρίνω αυτό;;; Είμαι ο κανένας, είμαι απλά ένας άνθρωπος που απλά έχει την τύχη να ζει ακόμα, και έχει την απορία του γιατί.....γιατί αυτό το παιδί.

Για να μας προσγειώσω στην πραγματικότητα, θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τον συνάδελφο τον ναυτικό που είναι άνεργος, γιατί την τελευταία φορά που βγήκα στο τηλέφωνο, λόγο της έπαρσης του λόγου ξέχασα να αναφερθώ στους άνεργους συναδέλφους μου. Σου έστειλα ένα άρθρο στο email σου το οποίο ελπίζω να το έχεις πάρει και αναφέρομαι στην ανεργία των ναυτικών, Απλά να πω, ότι αν ο συνάδελφος είναι άνεργος της ακτοπλοϊας, τότε να κάνει το μεγάλο βήμα και να μπει στην οικογένεια της ποντοπόρου ναυτιλίας, η οποία ψάχνει απεγνωσμένα για Έλληνες αξιωματικούς.

Τέλος να πω σε όλους μας ότι πέραν των προβλημάτων που ζούμε, υπάρχει και η Θράκη με τους Έλληνες μουσουλμάνους (ΠΟΜΑΚΟΥΣ) οι οποίοι αψήφισαν τις σειρήνες του φιλοτουρκικού κόμματος και δεν το ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές. Δεν θα πρέπει όμως να επαναπαυόμαστε. Οι Τούρκοι, και όσο υπάρχει το προξενείο εκεί, πάντα θα δημιουργούν προβλήματα. Ίσως αυτήν την φορά στις εκλογές να μην ήθελαν να μας κεντρίσουν τα νεύρα μας, λόγο πετρελαίων Αιγαίου. Σίγουρα όμως δεν έχει τελειώσει τίποτα, και εμείς στην Αθήνα να ξεκινήσουμε να ασχολούμαστε πιο ζεστά με τα σύνορά μας και με τους συμπατριώτες μας εκεί.

Αυτοί φυλάνε ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ, χριστιανοί και πομάκοι Έλληνες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: