May this page be a useful space to share our ideas. If the freedom of speech will be taken away, then dumb and silence will lead us, like sheep, to the slaughter. Let's say “I LOVE YOU”, and let's “SMILE” to each other. No one will remember us for our inner thoughts. The sound of silence is the complete emptiness. Open Up and life will be easier. Let's say I love you and let's smile to each other. Our life is a “GIFT”. WELCOME On Board
Παρασκευή, Δεκεμβρίου 31, 2010
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 30, 2010
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 29, 2010
Τρία διαστημόπλοια έρχονται στη Γη με απειλητικές διαθέσεις!
Άλλη μια... «Ημέρα ανεξαρτησίας» «αποκάλυψε» η Pravda
Σύμφωνα με τη διαδικτυακή έκδοση της ρωσικής εφημερίδας «Pravda» όχι μόνο επιβεβαιώνεται πια η ύπαρξη Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων, αλλά υπερτονίζεται και το γεγονός ότι οι επιβάτες του σκοπεύουν να καταφθάσουν συντομότατα στον πλανήτη μας με άγριες διαθέσεις!
Συγκεκριμένα πρόκειται για «τρία γιγάντια διαστημόπλοια. Το μεγαλύτερο έχει πλάτος 242 χιλιόμετρα και συνοδεύεται από δύο μικρότερα σκάφη που ήδη υπολογίζεται ότι ταξιδεύουν και βρίσκονται πίσω από την τροχιά του Πλούτωνα»!
Το πιο… σκανδαλώδες όμως από όλα τα στοιχεία του διαστημικού ρεπορτάζ της εφημερίδας είναι το γεγονός ότι τα εξωγήινα διαστημόπλοια έχουν ήδη εντοπιστεί από τη NASA μέσω του προγράμματος HAARP που μελετά το Βόρειο Σέλας στην Αλάσκα! Και η NASA, κουβέντα!
Οι μόνοι που αντιδρούν, σύμφωνα με την «Pravda», όπως αναφέρει η εφημερίδα «Δημοκρατία», είναι οι Κινέζοι, που ευθέως κατηγορούν τους Αμερικανούς ότι αποκρύπτουν όσα στοιχεία διαθέτουν για την ύπαρξη εξωγήινων και τις επισκέψεις τους στη Γη.
Για τους καχύποπτους πάντως, η «Pravda» σπεύδει να «δέσει» το ρεπορτάζ της επικαλούμενης «καλά πληροφορημένες πηγές από το ανεξάρτητο, μη κερδοσκοπικό και διεθνώς αναγνωρισμένο ερευνητικό πρόγραμμα για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence)» προσθέτοντας επιπλέον ότι τα τρία διαστημόπλοια θα γίνουν θεατά και από οπτικά τηλεσκόπια όταν θα πλησιάζουν τον πλανήτη Άρη!
Όσο για το «πότε» θα συμβεί το κακό, η άφιξη των «ξένων» εικάζεται ότι θα συμπέσει απόλυτα με την ημερομηνία που οι Μάγια είχαν προφητεύσει ως τη μέρα συντέλειας του κόσμου, και πιο συγκεκριμένα στις 21 Δεκεμβρίου του 2012.
Κινδυνεύει η ελληνική ναυτιλία - marinews.gr
Δευτέρα, 27 Δεκεμβρίου 2010
- Οι προτάσεις της ναυτιλιακής κοινότητας
- Αυξάνεται η έλλειψη αξιωματικών
- Άμεση αναστροφή της ρότας χρειάζεται η ελληνική ναυτιλία
Τον «κώδωνα του κινδύνου» για την ελληνική ναυτική παράδοση κρούουν δύο έρευνες που είδαν το ως της δημοσιότητας. Η πρώτη που έγινε από το τμήμα στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών μετά από πρωτοβουλία του Ιδρύματος Ευγενίδου, η οποία δείχνει ότι οι νέοι στην Ελλάδα έχουν φτωχή εικόνα για το επάγγελμα του ναυτικού και τις ευκαιρίες καταξίωσης που προσφέρει, και η δεύτερη της PricewaterhouseCoopers (PwC), η οποία δείχνει ότι οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες εμπιστεύονται περισσότερο τους Ελληνες αξιωματικούς, αλλά ο αριθμός των διαθέσιμων αξιωματικών στη χώρα μας περιορίζεται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου Λεωνίδας Δημητριάδης Ευγενίδης στην παρουσίαση της μελέτης έδωσε το στίγμα: «δεν μπορεί να υπάρξει ελληνική ποντοπόρος ναυτιλία χωρίς έλληνες αξιωματικούς, και ακτοπλοία χωρίς ελληνικά πληρώματα».
Σύμφωνα με πληροφορίες ήδη η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, βρίσκεται σε συνεχή διαβούλευση με τα συναρμόδιους υπουργούς ΥΘΥΝΑΛ Γιάννη Διαμαντίδη και Παιδεία Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά και την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, προκειμένου να δοθούν λύσεις, στα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί. Να σχεδιασθεί δηλαδή και να εφαρμοσθεί ένα «όχημα» ενημέρωσης των νέων της χώρας μας για τις δυνατότητες που προσφέρει το ναυτικό επάγγελμα τόσο σε επίπεδο αποδοχών , όσο και εξέλιξης.
Να αναγνωριστούν, επίσης, τα πτυχία των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού ως ισάξια των ΑΕΙ, να αναβαθμιστούν οι Ακαδημίες αλλά και τα ΚΕΣΕΝ, τόσο σε υλικοτεχνική υποδομή όσο και σε διδακτικό προσωπικό.
Ακόμα ένα θέμα που βρίσκεται υπό συζήτηση είναι η είσοδος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και στη ναυτική εκπαίδευση μέσω των τεχνικών λυκείων. Να υπάρχει η δυνατότητα δηλαδή οι απόφοιτοι των ναυτικών λυκείων να γίνουν πλοίαρχοι και πρώτοι μηχανικοί, ώστε να λυθεί το πρόβλημα της μεγάλης έλλειψης αξιωματικών, χωρίς να έχουν την δυνατότητα όμως για περαιτέρω ακαδημαϊκή εξέλιξη.
Ανάλογες σχολές προτείνεται να δημιουργηθούν και για τα πληρώματα των πλοίων της ακτοπλοίας και της κρουαζιέρας, ειδικά για το ξενοδοχειακό προσωπικό και τους μάγειρες.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου
Οι μαθητές έχουν φτωχή εικόνα για τη Ναυτιλία σύμφωνα με την έρευνα. Τα κυριότερα συμπεράσματα είναι:
-Οι μαθητές δεν έχουν την εικόνα που θα έπρεπε να έχουν για την Ελληνική ναυτιλία. Η εικόνα που έχουν εμφανίζεται ως πολύ φτωχή.
Συγκεκριμένα, το 53,7% των μαθητών δε γνωρίζει ότι η Ελληνóκτητος ναυτιλία είναι από τις μεγαλύτερες στο κόσμο. Περίπου ο ένας στους δύο δε γνωρίζει ότι το έργο της ναυτιλίας είναι σημαντικό και επίσης πάλι ο ένας στους δύο μαθητές εμφανίζεται να έχει θετική άποψη για τη ναυτιλία.
-Σημαντικό ποσοστό μαθητών δηλώνει ότι θα ακολουθούσε ως δεύτερη επιλογή το ναυτικό επάγγελμα. Το 31,1% των μαθητών θα σκέφτονταν ως μια δεύτερη επιλογή τη ναυτική εκπαίδευση.
-Η φτωχή εικόνα που έχουν διαμορφώσει οι μαθητές για τη ναυτιλία και τη ναυτική εκπαίδευση διογκώνει το πρόβλημα της προσέλκυσης νέων στην Εμπορική ναυτιλία. Μόνο το 44,5% γνωρίζει ότι η ναυτική εκπαίδευση οδηγεί μαζί με το πτυχίο Α΄Τάξης Πλοιάρχου και Μηχανικού Εμπορικού Ναυτικού, στην Ανώτερη Εκπαίδευση.
Μόνο το 27% γνωρίζει ότι ακόμη και αν αποτύχει κάποιος στις εισαγωγικές εξετάσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μπορεί να εισαχθεί στις σχολές ναυτικής εκπαίδευσης εκ των υστέρων. Μόνο το 22,6% των μαθητών γνωρίζει ότι το Δίπλωμα του Εμπορικού Ναυτικού Πρώτης Τάξης, καθίσταται ισότιμο με το πτυχίο των ΑΤΕΙ και παράλληλα παρέχει τη δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών.
Η PwC
Στην έρευνα της PricewaterhouseCoopers (PwC) το δείγμα τηςοποίας καλύπτει 39.500 ναυτικούς και 1.320 πλοία, αποκαλύπτεται ότι σχεδόν όλες οι ναυτιλιακές εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα (δέκα στις δώδεκα) χρησιμοποιούν τα συστήματα αξιολόγησης για να σχεδιάσουν την επάνδρωση των πληρωμάτων τους, με στόχο να επιτύχουν την καλύτερη σύνθεση του πληρώματος έτσι ώστε να υπάρχει ένα καλό κλίμα συνεργασίας, χωρίς προστριβές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Επίσης, βάσει των συστημάτων αξιολόγησης, εξετάζουν αν θα επαναπροσλάβουν ή όχι ένα ναυτικό.
Σύμφωνα με αρκετούς συμμετέχοντες στην έρευνα, ο αριθμός των διαθέσιμων αξιωματικών και ναυτικών στην ελληνική αγορά εργασίας έχει περιοριστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Αυτό αποδίδεται στο ότι το επάγγελμα δεν φαίνεται ελκυστικό στις νεώτερες γενιές.
Μακροπρόθεσμα, αυτή η κατάσταση αποτελεί ένα σημαντικό κίνδυνο για τις ελληνικές εταιρείες, με δεδομένο ότι τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο τους Ελληνες αξιωματικούς. Αντίθετα, η έλλειψη ναυτικών δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα για τις υπόλοιπες θέσεις στα πλοία. Οι περισσότερες ναυτιλιακές εταιρείες διαθέτουν γραφεία προσωπικού σε χώρες της Ανατολικής Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης, με στόχο να προσλαμβάνουν φθηνότερο εργατικό δυναμικό.
Επίσης, διαπιστώθηκε ότι δίνονται πολλές παροχές στους αξιωματικούς για να παραμείνουν στην εταιρεία. Η διάθεση σημαντικών παροχών συνδέεται άμεσα με την έλλειψη αξιωματικών στον κλάδο της ναυτιλίας.
ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ + 13
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
- Οι προτάσεις της ναυτιλιακής κοινότητας
- Αυξάνεται η έλλειψη αξιωματικών
- Άμεση αναστροφή της ρότας χρειάζεται η ελληνική ναυτιλία
Τον «κώδωνα του κινδύνου» για την ελληνική ναυτική παράδοση κρούουν δύο έρευνες που είδαν το ως της δημοσιότητας. Η πρώτη που έγινε από το τμήμα στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών μετά από πρωτοβουλία του Ιδρύματος Ευγενίδου, η οποία δείχνει ότι οι νέοι στην Ελλάδα έχουν φτωχή εικόνα για το επάγγελμα του ναυτικού και τις ευκαιρίες καταξίωσης που προσφέρει, και η δεύτερη της PricewaterhouseCoopers (PwC), η οποία δείχνει ότι οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες εμπιστεύονται περισσότερο τους Ελληνες αξιωματικούς, αλλά ο αριθμός των διαθέσιμων αξιωματικών στη χώρα μας περιορίζεται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου Λεωνίδας Δημητριάδης Ευγενίδης στην παρουσίαση της μελέτης έδωσε το στίγμα: «δεν μπορεί να υπάρξει ελληνική ποντοπόρος ναυτιλία χωρίς έλληνες αξιωματικούς, και ακτοπλοία χωρίς ελληνικά πληρώματα».
Σύμφωνα με πληροφορίες ήδη η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, βρίσκεται σε συνεχή διαβούλευση με τα συναρμόδιους υπουργούς ΥΘΥΝΑΛ Γιάννη Διαμαντίδη και Παιδεία Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά και την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, προκειμένου να δοθούν λύσεις, στα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί. Να σχεδιασθεί δηλαδή και να εφαρμοσθεί ένα «όχημα» ενημέρωσης των νέων της χώρας μας για τις δυνατότητες που προσφέρει το ναυτικό επάγγελμα τόσο σε επίπεδο αποδοχών , όσο και εξέλιξης.
Να αναγνωριστούν, επίσης, τα πτυχία των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού ως ισάξια των ΑΕΙ, να αναβαθμιστούν οι Ακαδημίες αλλά και τα ΚΕΣΕΝ, τόσο σε υλικοτεχνική υποδομή όσο και σε διδακτικό προσωπικό.
Ακόμα ένα θέμα που βρίσκεται υπό συζήτηση είναι η είσοδος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και στη ναυτική εκπαίδευση μέσω των τεχνικών λυκείων. Να υπάρχει η δυνατότητα δηλαδή οι απόφοιτοι των ναυτικών λυκείων να γίνουν πλοίαρχοι και πρώτοι μηχανικοί, ώστε να λυθεί το πρόβλημα της μεγάλης έλλειψης αξιωματικών, χωρίς να έχουν την δυνατότητα όμως για περαιτέρω ακαδημαϊκή εξέλιξη.
Ανάλογες σχολές προτείνεται να δημιουργηθούν και για τα πληρώματα των πλοίων της ακτοπλοίας και της κρουαζιέρας, ειδικά για το ξενοδοχειακό προσωπικό και τους μάγειρες.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου
Οι μαθητές έχουν φτωχή εικόνα για τη Ναυτιλία σύμφωνα με την έρευνα. Τα κυριότερα συμπεράσματα είναι:
-Οι μαθητές δεν έχουν την εικόνα που θα έπρεπε να έχουν για την Ελληνική ναυτιλία. Η εικόνα που έχουν εμφανίζεται ως πολύ φτωχή.
Συγκεκριμένα, το 53,7% των μαθητών δε γνωρίζει ότι η Ελληνóκτητος ναυτιλία είναι από τις μεγαλύτερες στο κόσμο. Περίπου ο ένας στους δύο δε γνωρίζει ότι το έργο της ναυτιλίας είναι σημαντικό και επίσης πάλι ο ένας στους δύο μαθητές εμφανίζεται να έχει θετική άποψη για τη ναυτιλία.
-Σημαντικό ποσοστό μαθητών δηλώνει ότι θα ακολουθούσε ως δεύτερη επιλογή το ναυτικό επάγγελμα. Το 31,1% των μαθητών θα σκέφτονταν ως μια δεύτερη επιλογή τη ναυτική εκπαίδευση.
-Η φτωχή εικόνα που έχουν διαμορφώσει οι μαθητές για τη ναυτιλία και τη ναυτική εκπαίδευση διογκώνει το πρόβλημα της προσέλκυσης νέων στην Εμπορική ναυτιλία. Μόνο το 44,5% γνωρίζει ότι η ναυτική εκπαίδευση οδηγεί μαζί με το πτυχίο Α΄Τάξης Πλοιάρχου και Μηχανικού Εμπορικού Ναυτικού, στην Ανώτερη Εκπαίδευση.
Μόνο το 27% γνωρίζει ότι ακόμη και αν αποτύχει κάποιος στις εισαγωγικές εξετάσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μπορεί να εισαχθεί στις σχολές ναυτικής εκπαίδευσης εκ των υστέρων. Μόνο το 22,6% των μαθητών γνωρίζει ότι το Δίπλωμα του Εμπορικού Ναυτικού Πρώτης Τάξης, καθίσταται ισότιμο με το πτυχίο των ΑΤΕΙ και παράλληλα παρέχει τη δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών.
Η PwC
Στην έρευνα της PricewaterhouseCoopers (PwC) το δείγμα τηςοποίας καλύπτει 39.500 ναυτικούς και 1.320 πλοία, αποκαλύπτεται ότι σχεδόν όλες οι ναυτιλιακές εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα (δέκα στις δώδεκα) χρησιμοποιούν τα συστήματα αξιολόγησης για να σχεδιάσουν την επάνδρωση των πληρωμάτων τους, με στόχο να επιτύχουν την καλύτερη σύνθεση του πληρώματος έτσι ώστε να υπάρχει ένα καλό κλίμα συνεργασίας, χωρίς προστριβές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Επίσης, βάσει των συστημάτων αξιολόγησης, εξετάζουν αν θα επαναπροσλάβουν ή όχι ένα ναυτικό.
Σύμφωνα με αρκετούς συμμετέχοντες στην έρευνα, ο αριθμός των διαθέσιμων αξιωματικών και ναυτικών στην ελληνική αγορά εργασίας έχει περιοριστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Αυτό αποδίδεται στο ότι το επάγγελμα δεν φαίνεται ελκυστικό στις νεώτερες γενιές.
Μακροπρόθεσμα, αυτή η κατάσταση αποτελεί ένα σημαντικό κίνδυνο για τις ελληνικές εταιρείες, με δεδομένο ότι τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο τους Ελληνες αξιωματικούς. Αντίθετα, η έλλειψη ναυτικών δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα για τις υπόλοιπες θέσεις στα πλοία. Οι περισσότερες ναυτιλιακές εταιρείες διαθέτουν γραφεία προσωπικού σε χώρες της Ανατολικής Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης, με στόχο να προσλαμβάνουν φθηνότερο εργατικό δυναμικό.
Επίσης, διαπιστώθηκε ότι δίνονται πολλές παροχές στους αξιωματικούς για να παραμείνουν στην εταιρεία. Η διάθεση σημαντικών παροχών συνδέεται άμεσα με την έλλειψη αξιωματικών στον κλάδο της ναυτιλίας.
ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ + 13
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Τρίτη, Δεκεμβρίου 28, 2010
TIME: Πλησιάζει τα επτά δισ. ο παγκόσμιος πληθυσμός
Συνειρμοί: Το αρπακτικό και το θύμα!
Κυριακή, 12 Δεκεμβρίου 2010
http://captain-christos.blogspot.com/
Αυτή η τρομακτική φωτογραφία δείχνει ένα πεινασμένο παιδί στο Σουδάν που καταδιωκόταν από ένα όρνιο.
Ο Kevin Carter, κέρδισε το βραβείο Pulitzer για αυτή τη φωτογραφία.
Ο ίδιος επικρίθηκε για τα 20 λεπτά που ξόδεψε για να τραβήξει τη φωτογραφία αντί να βοηθήσει το παιδί.
Το παιδί κατασπαράχτηκε από το αρπακτικό!
Τρεις μήνες μετά τη λήψη της φωτογραφίας, ο Kevin Carter αυτοκτόνησε!
Η γνώμη μου:
H φωτογραφία του Kevin Carter άξιζε το βραβείο Pulitzer.
Ο Kevin Carter πολύ καλά έκανε που αυτοκτόνησε!
Chrisgio
Δευτέρα, Δεκεμβρίου 27, 2010
Το ZTE Light Tablet PC ήρθε στην Ελλάδα
Δευτέρα, 27 Δεκεμβρίου 2010, 21:02
Ένα smartphone που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα υπόλοιπα
Τo ZTE Light Tablet PC, ένα προσιτό Tablet PC με λογισμικό Android 2,1 και πρόσβαση σε 70.000 δωρεάν εφαρμογές στο android market, οθόνη αφής 7΄΄, κάμερα 3mpxls, δυνατότητα σύνδεσης στο Internet μέσω 3G/HSDPA με ταχύτητες έως 14,4Mbps ή μέσω Wi-Fi ασύρματου δικτύου ενώ έχει βάρος 350γρ. και διαστάσεις 190x110x13mm ήρθε στην Ελλάδα αποκλειστικά από τα καταστήματα Wind.«Η συνεργασία μας με την ZTE για την αποκλειστική διάθεση ενός προσιτού Tablet PC στην Ελληνική αγορά συνάδει πλήρως με τη στρατηγική που εφαρμόζουμε για προσφορά προσιτών Smartphones και παράλληλα αύξηση της χρήσης του Mobile Internet. Το Light Tablet PC της ΖΤΕ δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα υπόλοιπα της αγοράς. Σε συνδυασμό μάλιστα με την προσφορά των καταστημάτων μας, με νέα σύνδεση στο WIND One, οι καταναλωτές πλέον μπορούν να το αποκτήσουν ακόμα και δωρεάν και να επωφεληθούν από τις απίθανες λειτουργίες του» δήλωσε σχετικά ο ανώτερος Διευθυντής Πωλήσεων και Εξυπηρέτησης Πελατών WIND, Bάιος Καραντίνος.
Στην Ελλάδα διατίθεται εντελώς Δωρεάν με νέα σύνδεση στο πρόγραμμα WIND ONE XL για απεριόριστα αστικά/υπεραστικά από σταθερό και κινητό, δωρεάν 600 λεπτά προς κινητά, τα οποία μπορούν να καταναλωθούν τόσο από το σταθερό όσο και από το κινητό, απεριόριστες διεθνείς κλήσεις σε σταθερά τηλέφωνα 48 χωρών από το σταθερό, απεριόριστο Broadband ADSL έως 24Mbps στο σπίτι, δωρεάν 100ΜΒ mobile internet στο κινητό και επιπλέον απεριόριστη επικοινωνία μεταξύ του σταθερού και του κινητού με πάγιο 99,90€/μήνα.
Χωρίς συμβόλαιο το ΖΤΕ Light Tablet PC διατίθεται στην προνομιακή λιανική τιμή των 349€ και δώρο 7 ημέρες WIND Mobile Broadband με κάρτα!
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 23, 2010
ΜΗΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΑΣ ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΑΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΟΥ.
Χρόνια πολλά σε όλους και καλή χρονιά. Δυστυχώς πριν το 2010 μας αφήσει, η κακή μας τύχη δεν λέει να μας αφήσει, αφού έχουμε αφεθεί σε βουλευτές, κατά την πλειοψηφία τους ανεπάγγελτοι, να μας διαφεντεύουν.
Εχτές, την σωτήρια μέρα 22 Δεκεμβρίου 2010, ούτε ένας βουλευτής του κυβερνητικού σχηματισμού στην βουλή, δεν έδειξε το απαιτούμενο θάρρος και τιμιότητα, και ψήφισαν όχι ως πρόβατα, αλλά ως καλοπληρωμένοι αυλικοί, έναν προϋπολογισμό ο οποίος όχι μόνο δεν θα μας βγάλει πουθενά, αλλά θα μας καταστρέψει τελείως, αφού πλέον χρησιμοποιείται ως ταφόπλακα στα ήδη τεκταινόμενα.
Δυστυχώς, το ότι πτωχεύσαμε οικονομικά το γνωρίζαμε, εχτές όμως επιβεβαιώθηκε ότι μας τελείωσαν οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ βουλευτές. Ούτε ένας βρε παιδιά δεν βρέθηκε να μην φοβηθεί για την θεσούλα του και τον μισθουλάκο του; Για τα αντιπολιτευτικά κόμματα δεν το συζητάω, αυτό που έκαναν ήταν ότι πιο εύκολο, αφού η κομματική γραμμή ήταν να μην ψηφίσουν το νομοσχέδιο. Τους προσάπτω όμως το γεγονός ότι τόσα χρόνια δεν επαναστατούσαν για τα όσα μελλούμενα γνώριζαν ότι θα αντιμετωπίσουμε.
Εδώ όμως θα ήθελα να σχολιάσω για την πτώχευση την οποία αντιμετωπίζουμε σε πρόσωπα, σε μονάδες από το κομμάτι της κοινωνίας μας που ονομάζεται, μάλλον ονομαζότανε, σκεπτόμενοι άνθρωποι, και υπηρέτες της τέχνης. Μίας τέχνης η οποία πρέπει να προωθεί τον άνθρωπο προς το καλύτερο. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, θα ήθελα να αναφερθώ στην σύζυγο του κυρίου Νταλάρα. Δεν θα αναφερθώ καν στον όνομά της, γιατί πιστεύω ότι τους ψήφους που συγκέντρωσε τους οφείλει στον Γεώργιο Νταλάρα και μόνο.
Ο εν λόγω τραγουδιστής και άνθρωπος της καλής τέχνης (για να τα λέμε όλα), μέσα από την πάροδο των τελευταίων 40 ετών περίπου, συνέδεσε το όνομά του με τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Αυτό έγινε όχι μόνο γιατί ήταν ένας σπουδαίος και ψαγμένος καλλιτέχνης, όχι μόνο γιατί τραγούδησε καταπληκτικά τραγούδια, όχι μόνο γιατί τα τραγούδησε με διάφορους και εκπληκτικούς τρόπους, όχι μόνο γιατί έχει πάρα πολύ καλή φωνή, αλλά γιατί επίσης τα συνέδεσε με την φτωχολογιά, τον απλό και καθημερινό άνθρωπο, με τον πόνο της ξενιτιάς, με τον πόνο του κατατρεγμένου, δηλαδή με την πλειοψηφία του Έλληνα εντός και εκτός συνόρων. Ποιος συνάδελφός μου ναυτικός δεν έχει κλάψει για παράδειγμα με το τραγούδι «έχω έναν καφενέ στου λιμανιού την άκρη». Ο Γεώργιος Νταλάρας, όλα αυτά τα χρόνια, συνέδεσε τον εαυτό του με την απλότητα και με το γεγονός ότι τραγουδάει για τον λαό.
Δυστυχώς, με την εν γένει στάση της συζύγου του, πιστεύω ότι απώλεσε αυτήν την ιδιότητά του, αυτήν την τόσο ιερή σχέση του με τους συνανθρώπους του. Για να μην παρεξηγηθούν αυτά που παραθέτω, δεν ομιλώ για τα όσα υλικά έχει κερδίσει, που καλώς έχει κερδίσει. Δεν ομιλώ για τα χθεσινά δημοσιεύματα συγγενούς της συζύγου του, γιατί θα ήταν κακοήθεια. Δεν κατακρίνω το γεγονός ότι η σύζυγός του ασχολήθηκε με την πολιτική. Καυτηριάζω όμως το γεγονός ότι εχτές η σύζυγος Νταλάρα δεν καταψήφισε αυτό το κατάπτυστο νομοσχέδιο του προϋπολογισμού. Η σύζυγος Νταλάρα μέχρι στιγμής δεν έχει ακουστεί στο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ να καυτηριάζει αυτές τις κατάπτυστες τακτικές τις κυβέρνησης και να αντιπροτείνει με την σειρά της άλλους τρόπους, πιο ανθρώπινους και τίμιους, οι οποίοι να συμβαδίζουν όχι μόνο με τον όρο βουλευτής, αλλά και με του συζύγου της την τόσο λαμπρή ιστορία.
Εν αντιθέσει, βλέπουμε στις εφημερίδες και στα κανάλια της τηλεόρασης, λαμπρές ΓΙΑΝΝΑ-ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΕΙΕΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ εμφανίσεις, από τις οποίες όχι μόνο έχουμε χορτάσει, αλλά μας έχουν δημιουργήσει εμετικές διαθέσεις. Ίσως θα έπρεπε να αφιερώσω στον κύριο Νταλάρα το τραγούδι που είχε τραγουδήσει κάποτε και το έλεγαν ο ΔΡΟΜΟΣ. Εγώ απλά όμως θα του υπενθυμίσω κάποιο στοίχο του τραγουδιού: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΤΑΝ ΧΑΛΑΣΕΙΣ ΕΝΤΕΛΩΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΚΑΛΟΣ.
Να υπενθυμίσω ότι μία χώρα σαν την Ελλάδα, πλούσια στα πάντα, δεν είναι εύκολο να πτωχεύσει. Αν όμως πτωχεύσουμε από φωτισμένους και εκλεπτυσμένους ανθρώπους, τότε θα χάσουμε τα πάντα. Και ο τραγουδιστής ΝΤΑΛΑΡΑΣ μπορούσε να γεμίζει στάδια με ευκολία, θα μπορούσε όμως να κάνει το ίδιο και τώρα, για να πιέσει και αυτός με την σειρά του να πέσει αυτή η σκιώδης κυβέρνηση, ή τουλάχιστον να βοηθήσει με την σειρά του να τις αντιστρέψουμε την σκέψη. Ο λαός όμως έχασε έναν ακόμα που θα μπορούσε να το κάνει, και δυστυχώς παραμένουμε στην ίδια στάνη. Μία στάνη που καταλήγει μέσω ενός στενόμακρου διαδρόμου στην κρεατομηχανή ψυχών, συνειδήσεων, και ζωών.
Κύριε Νταλάρα, εγώ ένας απλός άνθρωπος, ο οποίος πέραν των συγγενών, φίλων και συναδέλφων, δεν με γνωρίζει κανένας άλλος, έχοντας γυρίσει την υδρόγειο τουλάχιστον 20 φορές έχοντας ως σύντροφό μου την φωνή σας και τα τραγούδια σας, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι έχετε την δύναμη για κάτι πολύ καλύτερο. Θυμηθείτε………..ΜΗΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΑΣ ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΑΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΟΥ.
Μετά τιμής
Τάσος Ι Καμπάς
Αρχιπλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού.
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 22, 2010
ΟΜΙΛΙΑ: ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ ΑΘΗΝΑΣ
Τετάρτη, 22 Δεκεμβρίου 2010
Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού οικ. Έτους 2011
ΟΜΙΛΙΑ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ένα σημαντικό ερώτημα που καταρχήν πρέπει να απαντηθεί είναι γιατί φτάσαμε έως εδώ.
Και το “ως εδώ” περιλαμβάνει και αυτόν το φετινό, κατ' όνομα προϋπολογισμό.
Συνοπτικά αναφέρω ότι στο δυτικό καπιταλισμό, από τη δεκαετία του 70, η ιδιοκτησία είναι έμμεση.
Οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής δεν έχουν ονοματεπώνυμο.
Είναι το περίφημο χρηματιστηριακό κεφάλαιο (funds), που αποπροσωποποιεί σε σημαντικό βαθμό την ιδιοκτησία, αφού δεν είναι κάτοχος παραγωγικών μέσων.
Προτεραιότητά του δεν είναι η υπεραξία του προϊόντος, αλλά οι δανειακές ανάγκες, τα πλεονάσματα, αφού δουλειά τους είναι να εμπορεύονται χρήμα.
Αυτό λοιπόν που παρουσιάζεται προσχηματικά σαν ανήθικη δραστηριότητα, σαν φούσκα,
δεν είναι παρά η πιο ανεπτυγμένη μορφή του δυτικού καπιταλισμού.
Το τζογάρισμα, δηλαδή, πάνω στο απόλυτο φετίχ, στο χρήμα.
Ωστόσο, ακόμη κι έτσι, ο δυτικός καπιταλισμός έχει ανάγκη από παραγόμενες υπεραξίες, από αγαθά δηλαδή.
To γεγονός ότι η μεγαλύτερη ασφάλεια για το ευρώ είναι η γερμανική παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων,
Το γεγονός ότι οι Η.Π.Α. βασίζονται στην παραγωγή αξιόπιστων στρατιωτικών συστημάτων,
αποδεικνύουν ότι η βάση είναι πάντα η υπεραξία στο εμπόρευμα.
Όταν το χρήμα δε βασίζεται σε αυτήν, τότε απλώς η οικονομία καταρρέει.
Κι εδώ βρίσκεται το πραγματικό δράμα της Ελλάδας.
Δεν δημιουργεί και δεν παράγει σχεδόν καμία υπεραξία.
Χάθηκε το τρένο της βιομηχανικής επανάστασης,
χάσαμε το τρένο της τεχνολογίας, και εδώ και καιρό, δυστυχώς, χάνουμε και το τρένο της πράσινης οικονομίας.
Αυτή είναι η κυρίαρχη αιτία της τεράστιας κρίσης στην πατρίδα μας.
Γιατί έγινε αυτό ?
Η απάντηση βρίσκεται στην ιστορική διαδρομή και στα πολιτικά δεδομένα της χώρας μας.
Η αστική τάξη της Ελλάδας υπήρξε παρασιτική και κρατικοδίαιτη και ποτέ δεν υπηρέτησε τον ιστορικό της ρόλο, που είναι η ορθολογική παραγωγή.
Και βέβαια είναι τεράστια η ευθύνη που έχουν και τα κόμματα εξουσίας, αφού η μεν ζητούσε και τα δε την ταϊζανε με αντάλλαγμα τη διατήρηση τους στην εξουσία.
Ένα πλέγμα, με συγκοινωνούντα δοχεία, με μόνιμο τροφοδότη το δανεισμό, ο οποίος κάλυπτε την παταγώδη αποτυχία κομμάτων και κυρίαρχης τάξης να αναπτύξουν αυτοδύναμα τη χώρα.
Αυτό το στρεβλό μοντέλο, με δεκανίκια την υποφορολόγηση του κεφαλαίου, την καταλήστευση των ταμείων και την καταστροφή παραδοσιακών παραγωγικών δομών, όπως η γεωργία, έφεραν τα σημερινά αποτελέσματα.
Ελλείμματα, δημόσιο χρέος, ανύπαρκτη παραγωγική βάση.
Είναι σαφές ότι όποια ανάλυση ενοχοποιεί το δημόσιο υπάλληλο, το κόστος εργασίας, τα κοινωνικά κεκτημένα δεν είναι απλώς ψεύτικη, αλλά είναι και πολιτικά χυδαία.
Γιατί είναι πολιτική χυδαιότητα να πληρώνει αυτός που δε φταίει και την απόφαση αυτή να την παίρνουν
χέρι-χέρι, αυτός που φέρει τη βαρύνουσα πολιτική ευθύνη,
με αυτόν που φέρει τη βαρύνουσα οικονομική ευθύνη.
Το δεύτερο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν, με δεδομένη αυτήν την κατάσταση και επίσης με δεδομένη την παγκόσμια οικονομική κρίση, η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν μονόδρομος.
Κατά την άποψή μου, κατηγορηματικά όχι, η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν ήταν μονόδρομος.
Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.
Το έλλειμμα της ευρωζώνης, των ΗΠΑ, ακόμη χειρότερα της Ιαπωνίας το αποδεικνύουν.
Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος.
Στοιχεία ΔΝΤ:
Το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο μέσο όρο της Ευρωζώνης
Η χώρα μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
είτε από άγνοια, είτε από σκοπιμότητα αφέθηκε και έγινε το επίκεντρο κερδοσκοπικών επιθέσεων.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, τη ζήσαμε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Η πολιτική κρίση του καθενός αφορά στο εάν αυτό έγινε από άγνοια ή σκοπιμότητα.
Θα δείξει η ιστορία εάν η κυβέρνηση υπήρξε αφελής και ακούσια χειραγωγούμενη,
ή εάν υπήρξε ο άλλος πόλος μιας συμφωνίας με καταστρεπτικές συνέπειες για το λαό και τη χώρα μας.
Συνέπειες που, κατά την άποψή μου, δεν υπήρξαν το αποτέλεσμα μιας επιλογής,
αλλά το ζητούμενο μιας πολιτικής.
Και φτάνουμε στο σήμερα και στη συζήτηση του προϋπολογισμού.
Ένας προϋπολογισμός, που είναι το πιο απτό αποτέλεσμα της καταστροφής που υφίσταται η χώρα μας και ο λαός μας.
Που είναι προϋπολογισμός χώρας με μειωμένη κυριαρχία.
Ένας προϋπολογισμός που καλούνται να επωμισθούν μεν οι Έλληνες πολίτες, αλλά αποτελεί φιρμάνι του ΔΝΤ, που απλώς και μόνο το επικυρώνει η Βουλή.
Ένα φιρμάνι που την επομένη κιόλας μέρα θα ανατραπεί προς το χειρότερο.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι
υπάρχει άλλος δρόμος?
Υπάρχει.
Πάρτε παράδειγμα άλλης, σοβαρής, πολιτικής.
Ουγγαρία. Μέλος της Ε.Ε.
Δεν μιλάμε για καμιά επαναστατική διαδικασία.
Η συντηρητική κυβέρνηση Όρμπαν είπε όχι στο ΔΝΤ, αλλά:
επέβαλε για τρία χρόνια έκτακτη εισφορά ύψους 0,45% στα ακαθάριστα έσοδα των τραπεζών,
έκτακτη φορολογία 5,2% στα συμβόλαια των ασφαλιστικών εταιριών
και έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες.
Και σε αυτό το σημείο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι καταθέτω μια πρόταση, τακτικού χαρακτήρα, και απευθύνομαι σε όλες τις πρωτοπόρες δυνάμεις του τόπου.
Καταθέτω μια πρόταση και απευθύνομαι σε όλους τους πολίτες που τους βομβαρδίζουν, επιβάλλοντας το πλέον φασιστικό δίλημμα : ή καταστροφή ή αιματηρή λιτότητα.
Μόνο που αυτό το δίλημμα έχει κοινό παρανομαστή.
Γιατί οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν είναι τα λογιστικά νούμερα, που ακόμη και αυτά δε βγαίνουν,
αλλά οι άνθρωποι.
Επί του πρακτέου λοιπόν η πρότασή μου είναι:
Η Δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημοσίου χρέους, κατά τα πρότυπα του Εκουαδόρ.
Δε μιλάω δηλαδή στη βάση υποθέσεων,
αλλά στη βάση μιας εφικτής και ήδη εφαρμοσμένης λύσης από το 2006.
Αυτή η Επιτροπή αποτελείται από ειδικούς, από διεθνείς προσωπικότητες υψηλού κύρους.
Και δε μιλώ μόνο για Επιτροπή πεφωτισμένων, αλλά για επιτροπή ειδικών, που με τη συνδρομή των εργαζομένων θα δημιουργήσουμε ένα ενιαίο μέτωπο ανασυγκρότησης.
Την Επιτροπή συνδράμουν τα όργανα του κράτους, το υπουργείο Δικαιοσύνης, Οικονομικών, το Γενικό Λογιστήριο, το Ελεγκτικό Συνέδριο, νομικοί, ορκωτοί λογιστές, συνταγματολόγοι.
Σκοπός της επιτροπής είναι ο εξονυχιστικός λογιστικός έλεγχος του διεθνούς και εγχώριου χρέους, το τονίζω, από τη μεταπολίτευση και μετά.
Εξετάζει όλες τις συβάσεις που αφορούν σε όλους τους τομείς. (Επισημαίνω απλά τις τερατώδεις συμβάσεις των υπερχρεωμένων ολυμπιακών αγώνων).
Όλα τα διμερή δάνεια που σύναψε η χώρα μας.
(Τονίζω ιδιαίτερα αυτά που δίνονταν για να υποστηριχθεί δήθεν η αγορά προϊόντων αιχμής, όπως η Ζίμενς και τα εξοπλιστικά προγράμματα).
Εξετάζει κάθε τι που αφορά στο δανεισμό και ανοίγει προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, όλων των εμπλεκομένων.
Σκοπός μας να “ξεσκονίσουμε” τους λογαριασμούς μας.
Σκοπός η πολυσυζητημένη διαφάνεια.
Να βρούμε ποιό κομμάτι αυτού του χρέους είναι προϊόν διαφθοράς.
Επομένως παράνομο ή απεχθές.
Και το αρνούμαστε.
Άρνηση του απεχθούς χρέους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Στο Εκουαδόρ αποτελούσε το 70 % του χρέους υπό τη μορφή ομολόγων.
Και σε όσους βιαστούν να πουν ότι το Εκουαδόρ είναι μια τελείως διαφορετική χώρα, απαντώ ότι,
αυτή η διαφορά αποτελεί και το στρατηγικό μας πλεονέκτημα.
Το Εκουαδόρ, όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει ο οικονομολόγος Ερίκ Τουσέν, που υπήρξε μέλος αυτής της Επιτροπής,
δεν έχει καν δικό του νόμισμα, κατά συνέπεια είναι πολύ πιο εκτεθειμένο στις διεθνείς αγορές,
το ΑΕΠ του είναι στο 12% του ελληνικού
και το κατά κεφαλήν εισόδημα στο 10% του ελληνικού.
Απέναντι δε, στην απειλή για εκβιασμό των αγορών, απαντάμε πάλι με την πραγματικότητα.
Πουθενά στην πράξη δεν έχει επιβεβαιωθεί αυτός ο εκβιασμός, ούτε στη Ρωσία το 1998, ούτε και στην Αργεντινή το 2001!
Η αναγκαία, η ζωτική προϋπόθεση για αυτήν την πολιτική επιλογή είναι να υπάρχει πολιτική βούληση με ένα διαφορετικό προσανατολισμό.
Σε αυτή την κατεύθυνση συντάσσομαι με όλες τις πρωτοπόρες προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, γιατί είναι οι μόνες που μπορούν να πλαισιωθούν από τον κόσμο της εργασίας και του μόχθου για τη συγκρότηση ενός μετώπου με μία άλλη λογική:
Μία άλλη λογική που δεν είναι πλέον εάν μπορεί η Ελλάδα να πληρώσει το δημόσιο χρέος της , αλλά τί πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα από το δημόσιο χρέος της.
Αυτή τη λογική θεωρώ σαν απαρχή μιας διαφορετικής στρατηγικής αντίληψης.
Την απευθύνω και σε αυτούς που δηλώνουν υπέρμαχοι της διαφάνειας,
Και σε αυτούς που είναι υπέρμαχοι ενός άλλου κόσμου, σαν την αναγκαία προϋπόθεση δικαίου και δικαιοσύνης.
posted: troktiko2
Ολόκληρη η επιστολή Κουφοντίνα στο περιοδικό «Επίκαιρα»
21/12/2010 - 10:44 Ο καταδικασθείς για τη συμμετοχή του στη «17 Νοέμβρη» Δημήτρης Κουφοντίνας, με επιστολή-μανιφέστο στο περιοδικό... | ||
Παράλληλα, κατακρίνει την αδράνεια και την απάθεια των εργαζομένων και της νεολαίας, τη σιωπή των κοινωνικά ευαίσθητων διανοουμένων, που τη χαρακτηρίζει συναίνεση στην εθνική καταστροφή και ζητά αφύπνιση και ξεσηκωμό. Ολόκληρη η επιστολή του Δημήτρη Κουφοντίνα: Το δημόσιο χρέος στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες δημιουργείται με τον κλασικό καπιταλιστικό τρόπο: κοινωνικά άδικα. Οι κυβερνήσεις μειώνουν τη φορολογία στις τράπεζες, τις εταιρείες, το μεγάλο εισόδημα, τη μεγάλη περιουσία και στη συνέχεια δανείζονται για να καλύψουν το έλλειμμα. Μέσα από την εξυπηρέτηση του χρέους, μεταβιβάζουν κοινωνικό πλούτο στους κατόχους των χρεογράφων, αυξάνοντας την οικονομική και κατά συνέπεια την πολιτική τους ισχύ, στην οποία έπειτα «υποκύπτουν», υπακούοντας στα κελεύσματα των «αγορών» (τράπεζες, κερδοσκοπικά χαρτοφυλάκια). Στη χώρα μας, το ίδιο χρονικό διάστημα, η ίδια διαδικασία είναι διπλά άδικη. Πρώτον, επειδή αν και η φορολόγηση της εργασίας κυμαίνεται στα ευρωπαϊκά επίπεδα (35,1% στην Ελλάδα έναντι 36,4% στην ΕΕ-25, το 2006), η φορολόγηση του κεφαλαίου είναι μόλις η μισή από ό,τι στην Ευρώπη (33% στην ΕΕ-25, αλλά μόλις 15,9% στην Ελλάδα το ίδιο έτος, ΙΝΕ 2009). Και μάλιστα, το ποσοστό φορολόγησης του κεφαλαίου διαχρονικά μειώνεται συνεχώς, τη στιγμή που το μερίδιο του κεφαλαίου στην πίτα του ΑΕΠ αυξάνεται έναντι της εργασίας (από 42% του ΑΕΠ το 1981 εκτοξεύεται στο 56% το 2005, ΙΝΕ 2008). Δεύτερον, επειδή το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα των δανείων κατευθύνεται σε μη παραγωγικές δημόσιες επενδύσεις και σε αμυντικές δαπάνες που υπαγορεύονται από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Μελέτες το ανεβάζουν σε πάνω από 85% του συνολικού δανεισμού (Σούμπλης, Ποντίκι, 12/8/2010), πράγμα που στερεί το δανεισμό από κάθε «νομιμοποίηση», παρότι αυτός γίνεται για να καλύψει το έλλειμμα που δημιουργεί η μη συμμετοχή των οικονομικά ισχυρών στα δημόσια έσοδα. Το μεγάλο τμήμα των δανείων όμως, αν και τροφοδοτεί μια «μαζική» διαφθορά, κατευθύνεται σε μεγάλη κλίμακα προς το σύμπλεγμα όπου συντελείται η στενή διαπλοκή της πολιτικής ελίτ με την οικονομική ελίτ, προς τους «μεγάλους» των ΜΜΕ, καθώς και σε ένα τμήμα της λεγόμενης πνευματικής ελίτ. Αυτοί μεταξύ τους μπορούν πράγματι να πουν για τον εαυτό τους: «Μαζί τα φάγαμε». Το δημόσιο χρέος είναι κοινωνικός πλούτος –προϊόν κοινωνικής εργασίας– που ληστεύτηκε στους διαδοχικούς παραγωγικούς και καταναλωτικούς καπιταλιστικούς κύκλους μέσα στους κόλπους των διαπλεκόμενων ελίτ. Δημιουργήθηκε υποτίθεται για: • Την κάλυψη του ελλείμματος που δημιούργησαν οι διαδοχικές γενιές «προβληματικών» επιχειρήσεων, αυτό το μνημείο της πλασματικής βιομηχανικής τάξης, αυτών των «κλεφτοκοτάδων», όπως σωστά τότε τους χαρακτήρισε ο Τζέιμς Πέτρας. • Τις αντιπαραγωγικές δαπάνες, με αποκορύφωμα τα δεκάδες δισεκατομμύρια έλλειμμα της Ολυμπιάδας. • Τους μεγαλοεργολάβους που, για παράδειγμα, στην Ελλάδα χρεώνουν ένα χιλιόμετρο δημόσιας οδού στα 65 εκατομμύρια ευρώ, όταν στην ΕΕ το πιο ακριβό χιλιόμετρο το πολύ να κοστίσει 20 εκατομμύρια ευρώ. • Τις αμυντικές δαπάνες που υπαγορεύει το ΝΑΤΟ. Άχρηστες για τις ανάγκες της χώρας, όπως παραδέχεται πρώην αρχηγός ΓΕΣ, όμως εξαιρετικά μιζοφόρες. Υποβρύχια «γερμανικής τεχνολογίας» που γέρνουν, άρματα που ξεφλουδίζουν: η Ελλάδα γίνεται βασικός αιμοδότης των βιομηχανιών ΗΠΑ και Γερμανίας. • Την κάλυψη του ελλείμματος των ασφαλιστικών ταμείων, αποτέλεσμα της διαχρονικής λεηλασίας των ιερών εισφορών των εργαζομένων που καταβρόχθισαν οι ισχυροί, με τα χαμηλότοκα δάνεια, συνήθως «αγύριστα», με τις άτοκες καταθέσεις των αποθεματικών, μέχρι τα σημερινά δομημένα ομόλογα. Τα χαρακτηριστικά του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι συνεπώς αντίστοιχα με αυτά χρέους λατινοαμερικανικού τύπου: μαζική διαφθορά, μαγείρεμα των στατιστικών, επιβολή άγριων μέτρων ιμπεριαλιστικού τύπου και δουλική υποταγή εκλεγμένων πολιτικών σε υπαλληλίσκους των επικυρίαρχων. Παραπέμπουν άμεσα σε «αισχρό» (odious) χρέος και η μόνη ενδεδειγμένη αντιμετώπισή του είναι αυτή ενός επαχθούς χρέους. Η ελληνική παρασιτική άρχουσα τάξη βρήκε στο δημόσιο δανεισμό «πεδίον δόξης λαμπρόν», στο οποίο παραδοσιακά έχει διαπρέψει, από τη ληστεία των πρώτων κιόλας δανείων του ελληνικού κράτους, αλλά και την εύκολη και βολική λύση που θα κάλυπτε την ιστορική της αποτυχία να αναπτύξει αυτοδύναμα τη χώρα. Την αποτυχία της να επωφεληθεί από τις τρεις πρώτες «χρυσές» μεταπολεμικές δεκαετίες της πρωτοφανούς ιστορικά διεθνούς συσσώρευσης, για να δημιουργήσει ισχυρή βιομηχανική βάση. Την αποτυχία της, στη συνέχεια, όταν αυτή η διεθνής διαδικασία μπλόκαρε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 σκοντάφτοντας στα εσωτερικά όρια του κεφαλαίου, να προχωρήσει στις δομικές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν για μια σχετικά ανεξάρτητη ανάπτυξη. Την αποτυχία της κορυφαίας επιλογής της, της ένταξης στην ΕΟΚ και έπειτα στην Ευρωζώνη, η οποία έφερε μεν βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη, αλλά μακροπρόθεσμα διέλυσε κυριολεκτικά την οικονομική δομή της χώρας: • Της στέρησε απόλυτα το βασικό εργαλείο οικονομικής κυριαρχίας: το νόμισμα. • Κατέστρεψε τη βασική προϋπόθεση επιβίωσης της χώρας: τη γεωργία. Έτσι, ενώ πριν από την ένταξη υπήρχε πλήρης επάρκεια στα σιτηρά και σχετικά υψηλή επάρκεια στα προϊόντα διατροφής, με σημαντικές εξαγωγές που αντανακλώνται στο υγιές Εμπορικό Αγροτικό Ισοζύγιο, σήμερα η Ελλάδα εισάγει τα 2/3 από αυτά, εκτοξεύοντας το έλλειμμα του αγροτικού ισοζυγίου στα 4 δισεκατομμύρια ευρώ το 2008 (Φωτόπουλος, 2010). Η καταστροφή αυτή καλυπτόταν από τις επιδοτήσεις οι οποίες, όπως και οι λοιπές μεταβιβάσεις πόρων, δίνονταν για να αγοράζουμε τα προϊόντα των ισχυρών της ΕΕ. Έτσι η χώρα υποχρεωνόταν να εισάγει κρέας από τη Γερμανία με 4.200 δολάρια τον τόνο, αντί για 1.000 δολάρια τον τόνο που στοίχιζε αλλού, και τροφοδοτούσε έτσι τα πλεονάσματα της Γερμανίας, με δεδομένο ότι ξοδεύουμε περισσότερα για εισαγωγή κρέατος παρά για πετρέλαιο (Κουρμούσης, Ελευθεροτυπία, 7/1/2006). • Σάρωσε την αυθεντική μεταποιητική βάση, με το ξεπούλημα των λίγων υγιών βιομηχανιών σε ξένους, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας. • Διόγκωσε τέλος το παρασιτικό τμήμα του τομέα των υπηρεσιών. Το στρεβλό οικονομικό μοντέλο, το οποίο γινόταν ολοένα και πιο στρεβλό, ολοένα και πιο παρασιτικό, ανίκανο τελικά να παραγάγει και να ικανοποιήσει τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, θα είχε καταρρεύσει πολύ νωρίτερα, όπως προβλεπόταν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, αν δεν γινόταν η μαζική προσφυγή στο δημόσιο δανεισμό, η λεηλασία δηλαδή του μέλλοντος. Έτσι καλύφθηκε το παραγωγικό πρόβλημα της χώρας, ενθαρρύνθηκε ένα μοντέλο εντελώς αναντίστοιχο με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ενώ παράλληλα αναγγέλλονταν στομφωδώς οι «αναπτυξιακές» πομφόλυγες, πράσινες οι τελευταίες, που τόσο εκστασίαζαν τους κάθε λογής εκσυγχρονιστές. Η διεθνής κρίση έσχισε το πέπλο της «Ισχυρής Ελλάδας» και αποκάλυψε την τραγική αλήθεια: Ο βασιλιάς ήταν γυμνός. Και τώρα έρχονται με περισσό θράσος αυτοί που δημιούργησαν αυτό το τερατούργημα να ζητήσουν το λογαριασμό από εκείνους που η δουλειά τους τόσων δεκαετιών σπαταλήθηκε, σέρνοντας το άρμα της εξαρτημένης (απο)ανάπτυξης. Ταυτόχρονα προσπαθούν με βαυκαλήματα να εξαπατήσουν, όπως με τα προεκλογικά ψέματά τους. Μιλούν για σύντομη διεθνή ανάκαμψη, για νέες διεθνείς συμμαχίες, για κοινοτική αλληλεγγύη. Όμως η σημερινή πολυδιάστατη κρίση θα διαρκέσει πολύ, παρά τις προφητείες της σύντομης ανάκαμψης. Επειδή είναι κρίση οικονομική, μακρόχρονης υπερσυσσώρευσης παραγωγικών δυνατοτήτων. Κρίση χρηματιστική, υπερσυσσώρευσης εικονικού κεφαλαίου, που όσο κι αν εξατμίστηκε στην έκρηξη του 2008, ήδη δημιουργεί στη διεθνή σφαίρα νέες κερδοσκοπικές φούσκες που γιγαντώνονται με ιλιγγειώδεις ρυθμούς. Κρίση οικολογική, αποτέλεσμα της λεηλασίας των φυσικών πόρων από τον καπιταλισμό, που αποθεώνει τη χυδαία ρήση ενός από τους πρώτους θεωρητικούς του, του Φ. Μπέικον («η φύση είναι για να την παίρνουμε, σαν μία κοινή γυναίκα»). Είναι προπαντός κρίση αξιών, του ίδιου του πολιτισμού, κρίση που απειλεί την ίδια την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Ο Κρούγκμαν (2009) μίλησε για την «αρχή της δεύτερης σημαντικής οικονομικής ύφεσης». Ίσως είναι η τρίτη, με πρώτη τη Μεγάλη Ύφεση του 1873-1896 και δεύτερη αυτήν που ξέσπασε το 1929, με τις οποίες, τηρουμένων βέβαια των αναλογιών, μπορεί να συγκριθεί η σημερινή, μόνο που τώρα δεν μπορεί να γίνει αξιόλογη επέκταση αγορών, ούτε φαίνεται κάποια σημαντική τεχνολογική καινοτομία που θα συμβάλει στην έξοδο από αυτή. Δεν μπορεί να γίνει επέκταση αγορών στις χώρες του κέντρου, στις πάλαι ποτέ μητροπόλεις του καπιταλισμού, αν δεν υπάρχει νέο επαναστατικό τεχνολογικό παράδειγμα που θα δημιουργήσει νέο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης. Η προβαλλόμενη πράσινη ανάπτυξη μπορεί να γίνει τέτοιο παράδειγμα, όχι αποκλειστικά για χώρες του κέντρου, αν υπάρξει κοινωνική ζήτηση, δηλαδή νέο σύστημα αξιών και νέος τρόπος ζωής, με κοινωνική νομιμοποίηση ώστε να αντιμετωπιστεί το κόστος του. Ιστορικά πάντως η κρίση της δεκαετίας του 1930 ξεπεράστηκε με το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που κατέστρεψε μαζικά παραγωγικά μέσα, υποδομές και οικοδομές. Σήμερα, η αντίστοιχη καταστροφή μέχρι στιγμής πραγματοποιείται σε ένα βαθμό μέσα από περιφερειακούς πολέμους, εσωτερικούς οικονομικούς πολέμους στους κόλπους των ελίτ όπου «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», κυρίως όμως με τον άγριο κοινωνικό πόλεμο του κεφαλαίου κατά των εργαζομένων και των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων σε πλανητικό επίπεδο. Ο Μπρζεζίνσκι (Finkelblog,17/02/2009) προειδοποίησε εγκαίρως τους ισχυρούς του πλούτου και της εξουσίας: «Θα έχουμε ολοένα και μεγαλύτερη σύγκρουση ανάμεσα στις τάξεις (...), θα εξαπολυθούν τα δαιμόνια της πιο σφοδρής λαϊκής αναταραχής». Οι ίδιοι το γνωρίζουν πολύ καλά και γι’ αυτό οργανώνονται, θωρακίζονται και αντιδρούν τόσο βίαια να διατηρήσουν με κάθε κόστος την κοινωνική τους κυριαρχία, να διασώσουν με κάθε κόστος το σύστημα. Δεν έχουν αυταπάτες, δεν έχουν αναστολές. Σ’ αυτό τον κοινωνικό πόλεμο που θέλει να ξεπεράσει την κρίση φορτώνοντας τα βάρη στις πλάτες των φτωχών υπάρχουν χώρες με άρχουσα τάξη «πρόθυμη» να μετατρέψει τη χώρα της σε χώρο πειραματισμού των αναγκαίων ποσοτήτων βίας, σε πεδίο βολής και επίδειξης δύναμης που θα λειτουργεί ως φόβητρο για τους λαούς του κόσμου. Σ’ αυτό τον πόλεμο δεν υπάρχουν «σύμμαχοι» ανάμεσα στους ισχυρούς, ούτε κοινοτική «αλληλεγγύη», δεν υπάρχει ούτε το πολλαπλά υποσχόμενο καταφύγιο στον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο. Η ΕΕ υποβαθμίζεται συνεχώς μέσα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, παρακμάζει κοινωνικά, και βρίσκεται ήδη σε πορεία διάσπασης, με έναν συνεχώς ισχυροποιούμενο πυρήνα και μια περιφέρεια «λατινικής Ευρώπης». Η μόνη επιτυχημένη ολοκλήρωση στα πλαίσιά της ήταν αυτή της Γερμανίας, με την οικονομική ενσωμάτωση του ανατολικού της τμήματος –ποιοι να την πλήρωσαν άραγε;– και την ανάδυση του ισχυρού εθνικιστικού πόλου ενός Δ' Ράιχ. Η Ελλάδα δεν έχει να περιμένει τίποτε από την ΕΕ, ούτε οικονομικά, αφού το έλλειμμά της (που από το 8% καταβαραθρώθηκε στο 15% του ΑΕΠ μέσα σε λίγα χρόνια) συνέβαλε γενναιόδωρα στο τεράστιο πλεόνασμα της Γερμανίας (από -1% εκτινάχθηκε στο +7% του ΑΕΠ την ίδια περίοδο), αλλά ούτε και πολιτικά, αφού χρησιμεύει απλώς και μόνο ως πελάτης των γερμανικών πολεμικών βιομηχανιών και δεν πρόκειται να πάρει καμιά βοήθεια στα εθνικά της προβλήματα. Σ’ αυτό τον πόλεμο η άρχουσα τάξη της χώρας εντάσσεται, συνειδητά και προδοτικά, στους διεθνείς σχεδιασμούς της κοινωνικής καταστροφής, του γενικού ισοπεδώματος, ώστε πάνω στα κοινωνικά ερείπια να οικοδομηθεί η νέα καπιταλιστική μορφή, ο «θαυμαστός νέος κόσμος» που θα διασφαλίσει τη μέλλουσα απρόσκοπτη αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου. Σχεδιασμοί που, όσον αφορά τη χώρα μας, οδηγούν, πέρα απ’ την κοινωνική, και στην εθνική καταστροφή, μέσα από τις περιφερειακές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή. Η ίδια φαίνεται να τα βρίσκει «μια χαρά» με την άρχουσα τάξη όμορων χωρών, σε βάρος των μακροπρόθεσμων συμφερόντων του ελληνικού λαού. Σ’ αυτό τον κοινωνικό πόλεμο αντίπαλός της είναι μόνο ο «εχθρός λαός». Σπέρνουν τον κοινωνικό τρόμο με την πολεμικού τύπου εκστρατεία «σοκ και δέος». Με εργαλείο το Μνημόνιο ανατρέπουν τα πάντα. Τίποτε δεν είναι πλέον δεδομένο ούτε συμβάσεις ούτε νόμοι ούτε το Σύνταγμα το ίδιο. Με πρωτοφανείς ρυθμούς προωθούν τις αλλαγές εκείνες που θα αποδιαρθρώσουν εντελώς την παραγωγική βάση, θα ανατρέψουν πλήρως τις εργασιακές και ασφαλιστικές σχέσεις για να κάνουν εξευτελιστικά φτηνή την εργασία, εξαφανίζουν κάθε δημόσιο χαρακτήρα από την παιδεία και την υγεία, ξεπουλούν το σύνολο του δημόσιου πλούτου, ακόμη και όσα παραδοσιακά θεωρούνταν «πράγματα εκτός συναλλαγής», ιδιαίτερα τον υπόγειο-υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο που θα οδηγήσει σε ολέθριες και ανεπίστροφες ανακατατάξεις σε βάρος της χώρας. Σ’ αυτό τον κοινωνικό πόλεμο, στον οποίο παίζονται τα πάντα, και στον οποίο οι ισχυροί του πλούτου και της εξουσίας τα παίζουν «όλα για όλα», το κοινωνικό σώμα βρίσκεται προδομένο από μια πολιτική ηγεσία (που η επιλογή της να μην θέτει το αίτημα της ριζικής κοινωνικής αλλαγής την οδηγεί νομοτελειακά στην ουσιαστική αποδοχή των μέτρων), μια συνδικαλιστική και πνευματική ηγεσία που έχει υποκύψει από καιρό στις σειρήνες του καταναλωτισμού. Παραλυμένο από τον τηλεοπτικό τρόμο και τους κήρυκες της υποτέλειας από τον άμβωνα των ΜΜΕ. Αδρανοποιημένο από τη βουβή οικονομική βία της φτώχειας και της ανεργίας, που συμπληρώνεται από τη συντριπτική αστυνομική βία. Αλλοτροιωμένο ακόμη, αποσπασμένο από τις ιστορικές αντιστασιακές του ρίζες, ακινητοποιημένο από τις εξαρτήσεις του υπέρμετρου καταναλωτισμού (τα καταναλωτικά δάνεια, μόνο τα τελευταία 15 χρόνια αυξήθηκαν κατά 2.250%, χορός της καρμανιόλας 2009), παραιτημένο και ηττημένο. Όμως, σήμερα που γίνεται η χώρα χώρος πειραματισμού, σήμερα ακριβώς οι ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις γίνονται το «πειραματόζωο» της ιστορίας στον καινούριο κύκλο της, η νεολαία και οι εργαζόμενοι για τον εαυτό τους χρειάζεται να αντισταθούν στην αδράνεια και την κοινωνική παρακμή. Με αυτοοργάνωση σε όλα τα δυνατά πεδία, να αναδημιουργηθεί ένας κοινωνικός ιστός, με απελευθέρωση του συλλογικού πειραματισμού, να διατυπωθούν συλλογικές απαντήσεις, να συντονιστούν και να συναρθρωθούν οι επιμέρους αγώνες. Η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί παρά να είναι ανατρεπτική. Δεν μπορεί να μην κινείται στην κατεύθυνση της: • κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιστρόφως ανάλογης προς την κοινωνική θέση στην ταξική διαστρωμάτωση, με κοινωνική αλληλεγγύη και ανακούφιση των πιο αδύναμων· • τιμωρίας, πολυσήμαντης και πολύτροπης, των υπεύθυνων, αυτών που «όλοι μαζί τα έφαγαν», που δημιούργησαν το στρεβλό παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο τριτοκοσμικού τύπου και τώρα μετατρέπουν τη χώρα σε προτεκτοράτο. Τιμωρία δικαιακή, κοινωνική, οικονομική, πολιτισμική (με καταστροφή του «ίματζ» και του «λάιφ-στάιλ» τους) που αντιστοιχεί στο επίπεδο, και με πρωτοβουλία, της λαϊκής οργής· • αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης, με βάση τους πόρους και τις πραγματικές ανάγκες, με την επιβολή νέων μορφών παραγωγής και κατανομής πάντα στην κατεύθυνση του «συνεταιρισμένου» παραγωγού, που θα δρα συλλογικά σε αρμονία με τη φύση. Σήμερα δεν μπορούν να μην παρθούν μέτρα όπως: • Η άμεση έξοδος από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, παρά τις όποιες συνεπαγωγές. Κίνηση δομικού αλλά και τακτικού χαρακτήρα που, αρχικά, θα επαναφέρει το εργαλείο οικονομικής κυριαρχίας, το εθνικό νόμισμα. • Δημόσιος έλεγχος στην κίνηση των κεφαλαίων, δημόσιος έλεγχος των τραπεζών. • Δημόσιος έλεγχος των βασικών και στρατηγικών τομέων της οικονομίας. • Άμεσο πάγωμα των πληρωμών του χρέους και αναδιαπραγμάτευση ενός τμήματός του έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα πέντε ή δέκα χρόνων. • Αποχώρηση από το ΝΑΤΟ. Μόνο έτσι θα μπορούσε να γίνει επανεκκίνηση της οικονομίας, σίγουρα από ένα διαφορετικό σημείο αλλά μέσα από μέτρα ελαχιστοποίησης του αναγκαίου κοινωνικού κόστους, σίγουρα με θυσίες, οι οποίες όμως θα έχουν αποτέλεσμα και δεν θα γίνονται προς όφελος των ισχυρών, ντόπιων και ξένων, και της περαιτέρω εξάρτησης. Αρκετά πληρώσαμε την εκχώρηση της οικονομικής κυριαρχίας. Σήμερα η αδράνεια και η απάθεια των εργαζομένων και της νεολαίας, σήμερα η σιωπή των κοινωνικά ευαίσθητων διανοούμενων είναι συναίνεση στην ξέφρενη πορεία προς την κοινωνική και την εθνική καταστροφή. Είναι –για να θυμηθούμε την εποχή των αγώνων, τότε που υπήρχε αφύπνιση και ξεσηκωμός τις κρίσιμες ιστορικές στιγμές, τότε που δεν στρογγυλεύονταν οι λέξεις–, είναι προδοσία απέναντι στο μέλλον. Μπροστά στους σημερινούς δύσκολους καιρούς χρειάζεται να ξυπνήσει η «πλέρια μνήμη» της Αντίστασης, όπως λέει ο ποιητής: Αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς! Δ.Κ. |
Μην σας φοβίζουν τα προβλήματα - στεναχωρηθείτε για την στιγμή που περνάει και χάνεται
"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.
Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν.
Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.
Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.
Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ.
Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!
Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.
Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους...
Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά για να ανεβάσεις μαζί σου κι άλλους.
Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί.
Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.
Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.
Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.
Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."
Gabriel Jose Garcia Marquez (μια επιστολή λίγο πριν φύγει από τη ζωή, από την επάρατη νόσο)
Αγαπημένοι μου, όπου και να είστε, κανείς δεν θα μας θυμάται για τις κρυφές μας σκέψεις.................όταν πέθανε και ο δικός μου πατέρας από την επάρατη νόσο δυστυχώς δεν πρόλαβα να του πω τις δικές μου κρυφές σκέψεις.........πόσο τον αγαπούσα.......πόσο τον αγαπάω ακόμα...............πασχίζω κάθε ημέρα να μην ξανακάνω το ίδιο λάθος με την γυναίκα μου και το παιδί μου............τα προβλήματα είναι για να τα λύνουμε όσο μπορούμε και αν μπορούμε................η ζωή όμως που μας δώθηκε είναι ένα μεγάλο και ανεπανάληπτο δώρο, και ως τέτοιο θα πρέπει να το "γλεντήσουμε και να το στραγγίξουμε" μέχρι τελευταίας σταγόνας πάντα με ανθρωπιά και αξιοπρέπεια.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.
Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν.
Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.
Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.
Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ.
Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!
Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.
Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους...
Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά για να ανεβάσεις μαζί σου κι άλλους.
Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί.
Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.
Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.
Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.
Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."
Gabriel Jose Garcia Marquez (μια επιστολή λίγο πριν φύγει από τη ζωή, από την επάρατη νόσο)
Αγαπημένοι μου, όπου και να είστε, κανείς δεν θα μας θυμάται για τις κρυφές μας σκέψεις.................όταν πέθανε και ο δικός μου πατέρας από την επάρατη νόσο δυστυχώς δεν πρόλαβα να του πω τις δικές μου κρυφές σκέψεις.........πόσο τον αγαπούσα.......πόσο τον αγαπάω ακόμα...............πασχίζω κάθε ημέρα να μην ξανακάνω το ίδιο λάθος με την γυναίκα μου και το παιδί μου............τα προβλήματα είναι για να τα λύνουμε όσο μπορούμε και αν μπορούμε................η ζωή όμως που μας δώθηκε είναι ένα μεγάλο και ανεπανάληπτο δώρο, και ως τέτοιο θα πρέπει να το "γλεντήσουμε και να το στραγγίξουμε" μέχρι τελευταίας σταγόνας πάντα με ανθρωπιά και αξιοπρέπεια.
Με μεγάλη και ειλικρινή αγάπη σε όλους μας
Τάσος Ι. Καμπάς
Αρχιπλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού.
“Δεν είσαι μόνος σου. Εγώ είμαι εδώ.”
Δημοσίευση 22/12/2010 08:40 Ανανέωση 22/12/2010 08:56 - newbomb.gr
"Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2010, Χριστούγεννα" γράφουν τα ημερολόγια αλλά η διάθεση όλων θυμίζει περισσότερο Μεγάλη Παρασκευή. Δεν θυμάμαι να έχω ζήσει πιο μελαγχολικά, συννεφιασμένα, γκρίζα Χριστούγεννα. Η αγορά περνάει την χειρότερη περίοδο της, οι έμποροι ξέρουν ότι το στοίχημα των γιορτών χάθηκε και οι εργαζόμενοι "κρατούν την ανάσα τους" για την επόμενη μέρα.
Οι ειδικοί λένε ότι τα ποσοστά μελαγχολίας -που έτσι κι αλλιώς αυξάνονται μέσα στα Χριστούγεννα- βρίσκονται πλέον σε όρια συναγερμού! Η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών βιώνει τις γιορτές με ένα "πλάκωμα" στην ψυχή- τα λεφτά δεν φτάνουν, δουλειές δεν υπάρχουν, οι υποχρεώσεις αυξάνονται, τα ΜΜΕ τρομοκρατούν, οι πολιτικοί μας είναι "λίγοι" και ανεπαρκείς, το ρημάδι το "φως" δεν φαίνεται πουθενά στην άκρη του τούνελ!
Τι μας απομένει; Μιλώντας με φίλους ψυχολόγους μου είπαν ότι η μόνη διέξοδος για να μείνουμε όρθιοι και να μην βυθιστούμε στην μελαγχολία, είναι να έχουμε ο ένας τον άλλο τις δύσκολες αυτές στιγμές!
Τα παιδιά μας, οι σύντροφοι, οι γονείς -για όσους έχετε την ευλογία να τους έχετε κοντά σας-, τα αδέλφια μας, οι λίγοι έστω φίλοι, ο κουμπάρος, ο συγγενής, ο συνάδελφος που λέμε κάθε πρωί τον πόνο μας, ο συγχωριανός στο καφενείο, ο κολλητός που πάμε μαζί του στο γήπεδο, ο συμπαίκτης στο τάβλι, η γειτόνισσα που κάνουμε κουτσομπολιό ... η φράση "όλα θα πάνε καλά, δεν είσαι μόνος σου"- αυτά είναι τα μόνο που μπορούν να μας σώσουν τα φετινά Χριστούγεννα!
Κι ας ξέρουμε ότι στην ουσία δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τον διπλανό μας- δεν έχουμε τον τρόπο να τον στηρίξουμε οικονομικά, δεν μπορούμε να τον σώσουμε από την ανεργία, δεν έχουμε το μαγικό ραβδί που θα σβήσει τα χρέη του. Έχουμε όμως αυτό που οι παλιότεροι λέγανε "την έγνοια του"!
Ας μοιραστούμε λοιπόν με τους δικούς μας τον "πόνο" μας και ας αναζητήσουμε την συντροφιά τους, τις μέρες των Χριστουγέννων. Ας μην τους αφήσουμε μόνους και ας μην μείνουμε μόνοι μας. Το καλύτερο δώρο για φέτος, είναι το "εγώ είμαι εδώ" και δεν κοστίζει τίποτα!
Είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά θα περάσουν- αλλά πρέπει να φροντίσουμε να είμαστε ΟΛΟΙ ΕΔΩ όταν θα συμβεί. Γιατί όπως λέει και ο φίλος μου ο Μαχαιρίτσας στην συνέντευξη που έδωσε στο newsbomb και τον Αντώνη Ανδρικάκη "κουφάλες, δεν ξοφλήσαμε"!
Τρίτη, Δεκεμβρίου 21, 2010
Ορυκτός πλούτος για το 1/3 των αναγκών μας
Δημοσίευση 21/12/2010 16:31
Ανανέωση 21/12/2010 16:46 - newsbomb.gr
Σε δημόσια διαβούλευση δόθηκε σήμερα το νομοσχέδιο για τη σύσταση φορέα υδρογονανθράκων, στην εισηγητική έκθεση του οποίου τονίζεται, ότι η χώρα μας διαθέτει πετρελαϊκό δυναμικό, εξέλιξη στην οποία οδήγησαν οι αποκαλύψεις του Κώστα Χαρδαβέλλα και του newsbomb.gr για τον ορυκτό πλούτο, που κρύβει η Ελλάδα.
Στο σχέδιο νόμου αναφέρεται, πως εκείνο που απαιτείται είναι η διενέργεια ερευνών ώστε να καταστεί δυνατή η ανακάλυψη και παραγωγή υδρογονανθράκων, οι οποίοι εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να καλύπτουν το ένα τρίτο των ενεργειακών αναγκών της χώρας τα επόμενα 30 χρόνια, με ό, τι αυτό συνεπάγεται σε μείωση δαπανών αγοράς αργού πετρελαίου, έσοδα του δημοσίου, αύξηση των θέσεων εργασίας.
Όπως υπογραμμίζεται, η κατανάλωση πετρελαίου της Ελλάδας είναι 120 εκατ. βαρέλια το χρόνο, συνεπώς τα κοιτάσματα που βρίσκονται στη χώρα μπορούν να αποδώσουν περίπου 40 εκατ. βαρέλια ετησίως.
Το νομοσχέδιο προβλέπει την ίδρυση Εθνικού Φορέα Υδρογονανθράκων, που θα έχει τη μορφή Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων και 100 % συμμετοχή του Δημοσίου. Η δραστηριότητα της εταιρίας περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
-Την διαχείριση των δικαιωμάτων του Δημοσίου στην αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
-Τη διερεύνηση και αξιολόγηση του δυναμικού της χώρας σε υδρογονάνθρακες, τη συλλογή επεξεργασία και αποτίμηση των δεδομένων από τις έρευνες που έχουν γίνει ή θα γίνουν στο μέλλον, την υποβολή εισηγήσεων προς την πολιτική ηγεσία για τις περιοχές που θα παραχωρηθούν για έρευνα.
-Την προετοιμασία και διεξαγωγή των διαγωνισμών για την προσέλκυση πετρελαϊκών εταιριών που θα αναλάβουν τις έρευνες.
Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ακόμη ότι ένα θαλάσσιο κοίτασμα του μεγέθους του Πρίνου (περίπου 100 εκατ. βαρέλια) απαιτεί επενδύσεις ύψους 1,2 δισ. δολαρίων για την ανακάλυψη και ανάπτυξή του, οι δαπάνες παραγωγής για 25 χρόνια είναι 1,5 δισ., τα έσοδα συνολικά είναι 7.5 δισ. δολάρια και οι φόροι που εισπράττει το Δημόσιο 3 δισ. δολάρια. Επίσης έχουν ανακαλυφθεί δύο μικρά κοιτάσματα πετρελαίου στο Κατάκολο και ένα κοίτασμα φυσικού αερίου στην Επανομή.
Στην εισηγητική έκθεση επισημαίνεται ότι η Ελλάδα σήμερα αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή σε παγκόσμιο επίπεδο, κράτους που δεν διαθέτει φορέα για τη διαχείριση των δικαιωμάτων του και την προστασία του περιβάλλοντος και του ενεργειακού του πλούτου σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Η δημόσια διαβούλευση θα ολοκληρωθεί στις 15 Ιανουαρίου 2011 ενώ σε ορίζοντα 12 - 18 μηνών η εταιρία που θα δημιουργηθεί θα προχωρήσει στη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και παραγωγής "σε περιοχές όπου τα δεδομένα είναι ώριμα και υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης πετρελαίου ή/και αερίου."
Παραδώσαμε χάρτες του Έβρου στους Τούρκους
Δημοσίευση 21/12/2010 07:21 Ανανέωση 21/12/2010 07:23 - newsbomb.gr
Η απίστευτη αυτή παραχώρηση έγινε με σκοπό δήθεν να κλείσουν τα κενά στην συνοριακή γραμμή που επιτρέπουν σε οικονομικούς μετανάστες να μπουν από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Η συμφωνία για την παραχώρηση αυτών των χαρτών με τα μυστικά περάσματα έγινε κατά την επίσκεψη του Έλληνα αρχηγού ΓΕΣ, αντιστράτηγου Φραγκούλη Φράγκου στην Άγκυρα και τη συνάντηση που είχε εκεί χερσαίων δυνάμεων της Τουρκίας στρατηγό Έρνταλ Τσεϊλάλογλου.
Η παράδοση αυτών των πολύ σημαντικών απόρρητων χαρτών γίνεται σε μία εποχή που η Τουρκία προμηθεύεται ειδικά οχήματα που μπορούν αν μετατραπούν σε γέφυρες για το πέρασμα δυνάμεων και τεθωρακισμένων από τον ποταμό Έβρο για την Ελλάδα.
Έτσι για μια ακόμα φορά η Ελλάδα υποκύπτει στις δήθεν προσπάθειες αντιμετώπισης των μεταναστών που έρχονται από την Τουρκία παραδίδοντας πολύ σημαντικούς χάρτες που αποκαλύπτουν τα μυστικά περάσματα στον ποταμό Έβρο.
ΥΣ: ΞΥΠΝΑΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ, ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ...........ΟΥΤΕ ΜΕ ΔΟΡΥΦΟΡΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΝ.
web trafficking: capttassos.blogspot.com
Η κρυφή λίστα με τα μεγάλα ονόματα επιχειρήσεων που χρεωστάνε στο κράτος
Τη στιγμή που η κυβέρνηση κόβει μισθούς και συντάξεις, την ίδια ώρα σβήνει τα χρέη εταιρειών και επιχειρηματιών. - Κράτησαν κρυφά τα ονόματα και απέσυραν τη ρύθμιση την τελευταία στιγμή, ενώ ετοιμάζονται να την ξαναφέρουν «νόμιμα και ηθικά»...
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΛΙΣΤΑ.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΔΗΜΗΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΣΣΙΜΑΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 636
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 551
ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 950
ΟΣΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 383
EXPRESS SERVISE (Α.Ε.) ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 33
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22,7
ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 20,6
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 19
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΝΑΥΣΙ Α.Ε. ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 15
ΕΞΠΡΕΣ ΣΕΡΒΙΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ & ΥΠ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 14,4
ΜΑΡΜΑΡΑ ΣΚΑΡΗ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΕΜΠ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 13
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ & ΗΛΙΑΚ. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 11
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΑΥΛΙΔΑΣ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 9
ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΙΩΑΝ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 9
HELLENIC QUALITY FOODS ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΡΟΦ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 8,3
Δ.Ι. ΚΑΤΤΑΣ ΕΠΕ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 7,5
ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7
Σ. ΜΑΚΡΟΓΛΟΥ & ΣΙΑ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7
ΑΙΓΑΙΟ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 6
SEX FORM A.E. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 6,1
OSKAR SECURITY ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 6
Θ. ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ ΑΒΕΕ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,9
ΕΝΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΥΝ/ΣΜΩΝ ΣΥΝΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,8
TVX HELLAS ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 5,8
Α. ΠΑΣΧΟΣ - Κ. ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5,7
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛ. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,5
ΘΡΑΚΗ Α.Ε. ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧ. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,3
ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ ΑΜΕΤΒΕ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 5,3
ΕΛ. ΛΕΣΧΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ & ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΩΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ 5
ΝΑΥΕΠ ΕΠΕ ΕΠΙΣΚ. ΠΛΟΙΩΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
PROTELCO UNITED CORPORATION ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠ. ΠΤΩΧΕΥΣΗ 5
ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΑΝ. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ & ΤΟΥΡ/ΚΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5
INTERSEC A.E. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,8
ΚΕΛΑΪΔΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ & ΣΙΑ Α.Ε. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 4,8
ΜΠΑΛΗΣ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,7
ΒΑΜΒΑΚΟΥΡΓΙΑ ΒΟΛΟΥ Α.Ε. ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 4,6
ΕΡΙΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΒΕΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΜΑΡΕΝΚΟ ΕΠΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ SECURITY ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,6
ΑΤΛΑΝΤΙΚ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡ. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,5
ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΣΕΠΕΠ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 4,5
Σ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Α.Ε. ΣΧΕΤ. ΑΓΜ 2623 ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 4,5
ΚΥΚΝΟΣ ΓΙΟΥΚΑ ΑΒΕΕ ΒΑΦΕΙΑ ΤΥΠΩΤΗΡΙΑ ΠΛΕΚΤΗΡΙΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 4,3
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΨΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 2,8
ΠΙΤΣΑ ΦΑΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 2,5
ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 2,4
ΝΕΟ ΚΑΝΑΛΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗ 2,1
ΡΑΔΙΟ ΚΟΡΑΣΙΔΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1,5
Σ.Κ.ΠΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1,5
ΓΛΟΥ Α.Ε. ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΜΗΤΣΗΣ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
ΑΛΝΤΕΜΑΡ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 0,8
Παρασκευή, Δεκεμβρίου 17, 2010
Ελληνική πολιτική, διπλωματία και δολοπλοκίες
Το κάτωθι κυκλοφορεί σε πολλά sites.........αν είναι αλήθεια, γιατί προς το παρόν θεωρείται αληθοφανές, θα έχουμε κ άλλα προβλήματα
Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές κάνουν σήμερα λάθος να πιστεύουν ότι ο ΓΑΠ εξεβίασε τον ελληνικό λαό με εκλογές για να κερδίσει κάποιες περιφέρειες στις αυτοδιοικητικές εκλογές και να συνεχίσει να κυβερνά.
Ο ΓΑΠ είναι πολύ πιο έξυπνος και......δολοπλόκος απ' όσο συνήθως τον νομίζουν.
Θέλει να απεγκλωβισθεί το γρηγορότερο -μέχρι τον Απρίλιο, Μάιο- με οικουμενική ή με εκλογές ή και με τα δύο γιατί γνωρίζει σε ποιες αποφάσεις θα τον ωθήσουν...
Ο ΓΑΠ έχει πιεσθεί αφάνταστα από διάφορες συγκυρίες και κέντρα εξουσίας του εξωτερικού -που θα αναλύσουμε εν συντομία παρακάτω - αλλά ο κύριος λόγος που τον ωθεί στο να πάρει αυτή τη στάση είναι ο ΦΟΒΟΣ για την προσωπική του επιβίωση.
Έπειτα έρχονται όλα τα άλλα. ΓΙΑΤΙ?
Διότι βρέθηκε στη δίνη ενός προβλήματος που δεν το περίμενε να πάρει τέτοιες διαστάσεις. Τον είχαν δασκαλέψει διαφορετικά -ότι τα μέτρα θα πετύχουν το στόχο- τα ακολούθησε και με το παραπάνω και όμως απέτυχαν και το μήνυμα των πρόωρων εκλογών στάλθηκε κυρίως σε αυτούς που τον χρησιμοποίησαν. "Κύριοι θα εγκαταλείψω και έρχεται χάος και τότε δεν θα πάρετε ούτε ένα ευρώ.
Η Ελλάδα έχει μπει στο στόχαστρο, που σημαίνει προετοιμασία της διεθνούς κοινής γνώμης για να παιχθεί η τελική πράξη, ότι οι Έλληνες είναι απείθαρχοι, τεμπέληδες, κλέφτες, θέλουν να ζουν πλουσιοπάροχα σε βάρος των άλλων και είναι και τρομοκράτες (βλ. τις τελευταία γεγονότα με τις βόμβες), επομένως όταν ακούσετε ότι το κράτος τους διαλύεται και τεμαχίζεται, μην κουνήσετε το δαχτυλάκι σας να τους σώσετε.
Φοβάται επομένως την έκρηξη μιας παλλαϊκής εξέγερσης και την τρομακτική ένταση που θα προκύψει από αυτήν. Φοβάται για την ίδια του τη ζωή. Βεβαίως οι αφέντες του δεν θα κινητοποιήσουν -για την ώρα τουλάχιστον- τις μάζες εναντίον του, όπως έκαναν με τον Καραμανλή, αλλά δεν ξέρει πότε θα ξεσπάσει η αντίδραση από το σύστημα Σόρος που τον στηρίζει σήμερα. Ξέρει πως οι τράπεζες το απεύχονται αλλά δεν είναι σίγουρος ότι και η ΕΕ σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο.
Η ΕΕ στην πραγματικότητα παραπαίει και περιμένει ανήμπορη να δει τις εξελίξεις παρά να επέμβει δραστικά και να τις σταματήσει. Οι συγκυρίες μέσα στις οποίες βρέθηκε είναι τόσο πολύμορφες, τόσο πολλές και τόσο πολύπλοκες, τα κέντρα εξουσίας που τον επηρεάζουν τόσα πολλά και διαφορετικά, με διαφορετικούς και πολλές φορές αντίθετους στόχους, ώστε κανείς να μην μπορεί να δει τη λύση αυτού του παζλ.
Ο κύριος λόγος της προσπάθειας υποταγής της Ελλάδας (όχι ο μόνος) είναι η συνεκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων του Αιγαίου με ενδιάμεσο μία εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων που θα έχει το 40%. Πρέπει όλα αυτά να γίνουν σύντομα μέσα στο δόγμα του ΣΟΚ και ΔΕΟΣ, ώστε να
μην προλάβει να αντιδράσει ο λαός. Η Αμερική φοβάται κατεξοχήν τη συνένωση-συμμαχία της ΕΕ με τη Ρωσία και τη δημιουργία ενός άξονα που θα είναι αυτάρκης σε ενέργεια, σε στρατιωτική και
σε οικονομική δύναμη. Επομένως αυτάρκης και ισχυρός. Η Αμερική δεν θέλει με κανένα τρόπο να βγει η Ρωσία στο Αιγαίο. Αυτός είναι ο λόγος που άφησαν την Κίνα να έχει πρόσβαση στο Αιγαίο μέσω
Πειραιά (COSCO ) και ανέστειλαν μέσω ΓΑΠ τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης που θα έδινε πρόσβαση στη Ρωσία.
Συγχρόνως προωθεί με χίλιους τρόπους την προσάρτηση της Μακεδονίας στο προτεκτοράτο των Σκοπίων -είτε με δόλιους τρόπους είτε με απειλές για συγκρούσεις. Κάποιοι από την ΕΕ έχουν καταλάβει τι παίζεται στο παρασκήνιο και γι' αυτό το λόγο προωθούν το σενάριο της συμμαχίας αργά αλλά σταθερά. Οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν επιτέλους τι τους συμφέρει και τι τους περιμένει εάν
επιμένουν στην απομάκρυνση τους από τη Ρωσία. Η Αμερική τρομάζει σε αυτή την πιθανότητα προσέγγισης ΕΕ-Ρωσίας. Γι' αυτό έχει πλησιάσει τη Ρωσία μέσω του Προέδρου Μεντβέντεφ, που τον
θεωρούν δικό τους, για να μπορούν να περάσουν τις απόψεις και τα σχέδια τους.
Ξέρουν ότι ο Μεντβέντεφ, εάν δεν τον στηρίξουν ανοικτά, θα πάρει πόδι σύντομα και γι' αυτό βιάζουν τις εξελίξεις: Θέλουν η Ελλάδα να γίνει ο χώρος πειραματισμού. Να επέλθει η εσωτερική
σύγκρουση με τους μετανάστες και η δημιουργία χάους ώστε να καθοδηγήσουν-ελέγξουν τις εξελίξεις. Αναρχία, χάος και εγκατάσταση δικών τους αχυρανθρώπων.
Ο ΓΑΠ είναι ο δικός τους άνθρωπος και επομένως θέλουν να τον κρατήσουν στην εξουσία.
3. Η Τουρκία Αυτές είναι οι ευθύνες που τον γονάτισαν και επείγεται να αποχωρήσει με εθνικές εκλογές -που ξέρει ότι θα χάσει - για να ακολουθήσει το χάος και η σύγκρουση που έχει προγραμματιστεί και που θα δώσει την ευκαιρία στους "εξωτερικούς παράγοντες" να πραγματοποιήσουν τα σχέδια τους.
Η Ελλάδα παραπαίει και οι πολιτικοί της κοιμούνται και ονειρεύονται..
ΥΣ: και μην ξεχνάμε ότι κάποιος ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, κάτοικος ΡΑΦΗΝΑΣ, κάποια στιγμή σίγουρα θα λύσει την σιωπή του. Θα την λύσει είτε γιατί θα των υποχρεώσουν, είτε γιατί θα θελήσει να ξεπλύνει ιστορικά το όνομά του.......
O διεθνολόγος του UDemand αναλύει
Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές κάνουν σήμερα λάθος να πιστεύουν ότι ο ΓΑΠ εξεβίασε τον ελληνικό λαό με εκλογές για να κερδίσει κάποιες περιφέρειες στις αυτοδιοικητικές εκλογές και να συνεχίσει να κυβερνά.
Ο ΓΑΠ είναι πολύ πιο έξυπνος και......δολοπλόκος απ' όσο συνήθως τον νομίζουν.
Θέλει να απεγκλωβισθεί το γρηγορότερο -μέχρι τον Απρίλιο, Μάιο- με οικουμενική ή με εκλογές ή και με τα δύο γιατί γνωρίζει σε ποιες αποφάσεις θα τον ωθήσουν...
Ο ΓΑΠ έχει πιεσθεί αφάνταστα από διάφορες συγκυρίες και κέντρα εξουσίας του εξωτερικού -που θα αναλύσουμε εν συντομία παρακάτω - αλλά ο κύριος λόγος που τον ωθεί στο να πάρει αυτή τη στάση είναι ο ΦΟΒΟΣ για την προσωπική του επιβίωση.
Έπειτα έρχονται όλα τα άλλα. ΓΙΑΤΙ?
Διότι βρέθηκε στη δίνη ενός προβλήματος που δεν το περίμενε να πάρει τέτοιες διαστάσεις. Τον είχαν δασκαλέψει διαφορετικά -ότι τα μέτρα θα πετύχουν το στόχο- τα ακολούθησε και με το παραπάνω και όμως απέτυχαν και το μήνυμα των πρόωρων εκλογών στάλθηκε κυρίως σε αυτούς που τον χρησιμοποίησαν. "Κύριοι θα εγκαταλείψω και έρχεται χάος και τότε δεν θα πάρετε ούτε ένα ευρώ.
Επομένως μην με πιέζετε άλλο αν θέλετε να μείνω και να εξυπηρετώ τα συμφέροντα σας.
Ο ΓΑΠ θέλει να απεγκλωβισθεί το γρηγορότερο -με οικουμενική ή με εκλογές ή και με τα δυο- γιατί γνωρίζει τι θα του ζητήσουν να κάνει μετά τις εκλογές: άγρια οικονομικά μέτρα ενάντια στην πλειοψηφία του λαού (οι δικοί μας έχουν όλοι βολευτεί). Φοβάται ακόμα γιατί παίρνει μηνύματα ότι η αρχή του τέλους έχει φτάσει και ξέρει καλά τι σημαίνει αυτό.
Ο ΓΑΠ θέλει να απεγκλωβισθεί το γρηγορότερο -με οικουμενική ή με εκλογές ή και με τα δυο- γιατί γνωρίζει τι θα του ζητήσουν να κάνει μετά τις εκλογές: άγρια οικονομικά μέτρα ενάντια στην πλειοψηφία του λαού (οι δικοί μας έχουν όλοι βολευτεί). Φοβάται ακόμα γιατί παίρνει μηνύματα ότι η αρχή του τέλους έχει φτάσει και ξέρει καλά τι σημαίνει αυτό.
Η Ελλάδα έχει μπει στο στόχαστρο, που σημαίνει προετοιμασία της διεθνούς κοινής γνώμης για να παιχθεί η τελική πράξη, ότι οι Έλληνες είναι απείθαρχοι, τεμπέληδες, κλέφτες, θέλουν να ζουν πλουσιοπάροχα σε βάρος των άλλων και είναι και τρομοκράτες (βλ. τις τελευταία γεγονότα με τις βόμβες), επομένως όταν ακούσετε ότι το κράτος τους διαλύεται και τεμαχίζεται, μην κουνήσετε το δαχτυλάκι σας να τους σώσετε.
Φοβάται επομένως την έκρηξη μιας παλλαϊκής εξέγερσης και την τρομακτική ένταση που θα προκύψει από αυτήν. Φοβάται για την ίδια του τη ζωή. Βεβαίως οι αφέντες του δεν θα κινητοποιήσουν -για την ώρα τουλάχιστον- τις μάζες εναντίον του, όπως έκαναν με τον Καραμανλή, αλλά δεν ξέρει πότε θα ξεσπάσει η αντίδραση από το σύστημα Σόρος που τον στηρίζει σήμερα. Ξέρει πως οι τράπεζες το απεύχονται αλλά δεν είναι σίγουρος ότι και η ΕΕ σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο.
Η ΕΕ στην πραγματικότητα παραπαίει και περιμένει ανήμπορη να δει τις εξελίξεις παρά να επέμβει δραστικά και να τις σταματήσει. Οι συγκυρίες μέσα στις οποίες βρέθηκε είναι τόσο πολύμορφες, τόσο πολλές και τόσο πολύπλοκες, τα κέντρα εξουσίας που τον επηρεάζουν τόσα πολλά και διαφορετικά, με διαφορετικούς και πολλές φορές αντίθετους στόχους, ώστε κανείς να μην μπορεί να δει τη λύση αυτού του παζλ.
Ας δούμε τους παίκτες που επηρεάζουν τον ΓΑΠ και την πορεία της Ελλάδας και τις προτεραιότητες του καθενός από αυτούς:
1. Η επίσημη Αμερική
Προσπαθεί με όλα τα μέσα που διαθέτει να αποδυναμώσει και, εάν είναι δυνατόν, να διαλύσει την ΕΕ. Πως θα το κάνει αυτό? Κυρίως με το να ωθεί κράτη-μέλη της ΕΕ σε οικονομική εξαθλίωση (μέσω Goldman Sachs και λοιπών αμερικανότροφων τοκογλύφων) ώστε να αγανακτήσουν και να επαναστατήσουν οι λαοί και επομένως μέσα από το χάος που θα προκύψει να αναγκασθεί η ΕΕ να τα
αποπέμψει. Η προεργασία για την επέμβαση-αποδόμηση της Ελλάδας έχει γίνει από καιρό, μέσω Ρεπούση, Δραγώνα, Τρεμόπουλου και λοιπά παπαγαλάκια του Σόρος, προετοιμάζοντας την Ελλάδα να δεχθεί την υποταγή της στην Τουρκία είτε με ύπουλες και πλάγιες διαδικασίες (λαθρομετανάστες ώστε να αλλοιωθεί ο πληθυσμός) και με "μη πόλεμο" είτε με στρατιωτική σύγκρουση με την Τουρκία. Μέχρι πρότινος η Αμερική προωθούσε αυτό το σενάριο γιατί θεωρούσε την Τουρκία πιστή της σύμμαχο και υπάκουη στα κελεύσματα της.
Προσπαθεί με όλα τα μέσα που διαθέτει να αποδυναμώσει και, εάν είναι δυνατόν, να διαλύσει την ΕΕ. Πως θα το κάνει αυτό? Κυρίως με το να ωθεί κράτη-μέλη της ΕΕ σε οικονομική εξαθλίωση (μέσω Goldman Sachs και λοιπών αμερικανότροφων τοκογλύφων) ώστε να αγανακτήσουν και να επαναστατήσουν οι λαοί και επομένως μέσα από το χάος που θα προκύψει να αναγκασθεί η ΕΕ να τα
αποπέμψει. Η προεργασία για την επέμβαση-αποδόμηση της Ελλάδας έχει γίνει από καιρό, μέσω Ρεπούση, Δραγώνα, Τρεμόπουλου και λοιπά παπαγαλάκια του Σόρος, προετοιμάζοντας την Ελλάδα να δεχθεί την υποταγή της στην Τουρκία είτε με ύπουλες και πλάγιες διαδικασίες (λαθρομετανάστες ώστε να αλλοιωθεί ο πληθυσμός) και με "μη πόλεμο" είτε με στρατιωτική σύγκρουση με την Τουρκία. Μέχρι πρότινος η Αμερική προωθούσε αυτό το σενάριο γιατί θεωρούσε την Τουρκία πιστή της σύμμαχο και υπάκουη στα κελεύσματα της.
Ο κύριος λόγος της προσπάθειας υποταγής της Ελλάδας (όχι ο μόνος) είναι η συνεκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων του Αιγαίου με ενδιάμεσο μία εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων που θα έχει το 40%. Πρέπει όλα αυτά να γίνουν σύντομα μέσα στο δόγμα του ΣΟΚ και ΔΕΟΣ, ώστε να
μην προλάβει να αντιδράσει ο λαός. Η Αμερική φοβάται κατεξοχήν τη συνένωση-συμμαχία της ΕΕ με τη Ρωσία και τη δημιουργία ενός άξονα που θα είναι αυτάρκης σε ενέργεια, σε στρατιωτική και
σε οικονομική δύναμη. Επομένως αυτάρκης και ισχυρός. Η Αμερική δεν θέλει με κανένα τρόπο να βγει η Ρωσία στο Αιγαίο. Αυτός είναι ο λόγος που άφησαν την Κίνα να έχει πρόσβαση στο Αιγαίο μέσω
Πειραιά (COSCO ) και ανέστειλαν μέσω ΓΑΠ τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης που θα έδινε πρόσβαση στη Ρωσία.
Συγχρόνως προωθεί με χίλιους τρόπους την προσάρτηση της Μακεδονίας στο προτεκτοράτο των Σκοπίων -είτε με δόλιους τρόπους είτε με απειλές για συγκρούσεις. Κάποιοι από την ΕΕ έχουν καταλάβει τι παίζεται στο παρασκήνιο και γι' αυτό το λόγο προωθούν το σενάριο της συμμαχίας αργά αλλά σταθερά. Οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν επιτέλους τι τους συμφέρει και τι τους περιμένει εάν
επιμένουν στην απομάκρυνση τους από τη Ρωσία. Η Αμερική τρομάζει σε αυτή την πιθανότητα προσέγγισης ΕΕ-Ρωσίας. Γι' αυτό έχει πλησιάσει τη Ρωσία μέσω του Προέδρου Μεντβέντεφ, που τον
θεωρούν δικό τους, για να μπορούν να περάσουν τις απόψεις και τα σχέδια τους.
Ξέρουν ότι ο Μεντβέντεφ, εάν δεν τον στηρίξουν ανοικτά, θα πάρει πόδι σύντομα και γι' αυτό βιάζουν τις εξελίξεις: Θέλουν η Ελλάδα να γίνει ο χώρος πειραματισμού. Να επέλθει η εσωτερική
σύγκρουση με τους μετανάστες και η δημιουργία χάους ώστε να καθοδηγήσουν-ελέγξουν τις εξελίξεις. Αναρχία, χάος και εγκατάσταση δικών τους αχυρανθρώπων.
Ο ΓΑΠ είναι ο δικός τους άνθρωπος και επομένως θέλουν να τον κρατήσουν στην εξουσία.
2. Το εβραϊκό λόμπι στην Αμερική
Το οποίο επηρεάζει καθοριστικά την εξωτερική πολιτική της Αμερικής και κινείται κυρίως σε δύο άξονες:
α. να εξασφαλίσει ότι η παγκόσμια οικονομική δύναμη θα παραμείνει κατά ένα μεγάλο μέρος στα χέρια εβραίων και φιλοεβραίων μεγιστάνων και
β. να εξασφαλίσει την επιβίωση του κράτους του Ισραήλ. Όχι ότι πάντα υπακούει στα κελεύσματα του Ισραήλ αλλά με πάθος το υποστηρίζει. Πριν από λίγο καιρό, όταν το Ισραήλ ήταν σύμμαχος με την Τουρκία, το Ισραήλ μας είχε παραπετάξει και δεν αντιδρούσε καθόλου στον εξισλαμισμό μας ή
καλύτερα τον εκτουρκισμό της Ελλάδας αφού θεωρούσε την Τουρκία σύμμαχο του και γνώριζε ότι αυτό επιζητούσε και η Αμερική. Με τη σύγκρουση Τουρκίας-Ισραήλ τα δεδομένα άλλαξαν και το Ισραήλ αναζήτησε τη βοήθεια της Ελλάδας για να εξασφαλίσει τα νώτα του από μία αντίδραση της
Τουρκίας σε μια πιθανή περίπτωση που (το Ισραήλ) θα εξαπολύσει επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν στο άμεσο μέλλον.
καλύτερα τον εκτουρκισμό της Ελλάδας αφού θεωρούσε την Τουρκία σύμμαχο του και γνώριζε ότι αυτό επιζητούσε και η Αμερική. Με τη σύγκρουση Τουρκίας-Ισραήλ τα δεδομένα άλλαξαν και το Ισραήλ αναζήτησε τη βοήθεια της Ελλάδας για να εξασφαλίσει τα νώτα του από μία αντίδραση της
Τουρκίας σε μια πιθανή περίπτωση που (το Ισραήλ) θα εξαπολύσει επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν στο άμεσο μέλλον.
3. Η Τουρκία
που ακολουθούσε με ύπουλο τρόπο την προώθηση του σχεδίου εκτουρκισμού της Ελλάδας μέσω των λαθρομεταναστών (το ονόμαζαν σύμφωνο μη πολέμου για να μειωθούν οι εξοπλισμοί), αναμένει ότι η πίεση που ασκεί προς την Ελλάδα θα μας αναγκάσει να παραδοθούμε είτε αμαχητί είτε με τη δημιουργία χάους και τέτοιας αναστάτωσης ώστε να περάσει η συμφωνία για συνεκμετάλλευση του
Αιγαίου αλλά και ότι άλλο ήθελε προκύψει.
Αιγαίου αλλά και ότι άλλο ήθελε προκύψει.
4. Το Ισραήλ
μετά την επιφανειακή τουλάχιστον διαμάχη με την Τουρκία, το Ισραήλ στέλνει συνεχώς μηνύματα στην Τουρκία ότι δεν θα της συγχωρήσει την αποστασία και την σύνταξη της στο πλευρό των Παλαιστινίων.
Προσπαθεί με κάθε τρόπο να δημιουργήσει προβλήματα στον Ερντογάν (εσωτερικά με το στρατό και εξωτερικά με υποδαυλίσεις) - που όμως αποδεικνύεται σκληρός παίκτης- και θα δούμε επανειλημμένα τρομοκρατικά χτυπήματα από τους Κούρδους που θα τους έχουν οργανώσει δίνοντας τους στρατιωτική βοήθεια και τεχνογνωσία. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τα μηνύματα που στέλνουν είναι ότι
προσκάλεσαν τον πρόεδρο του κοινοβουλίου της Κύπρου στο Ισραήλ και τον τίμησαν σαν πρόεδρο της Δημοκρατίας της Κύπρου, στρώνοντας του ακόμα και κόκκινο χαλί. Ένα μήνυμα ότι τάσσονται στο πλευρό των Κυπρίων.Συγχρόνως άρχισαν να μιλούν για συνεκμετάλλευση στα πετρέλαια της περιοχής
με του Κυπρίους. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια πλησίασαν τον ΓΑΠ μέσω Ρόντου και λοιπών
φιλοεβραϊκών στοιχείων, να αγνοήσει την φιλοτουρκική προσέγγιση και να υποστηρίξει στα μετόπισθεν με στρατιωτικά μέσα την επίθεση που προετοιμάζει το Ισραήλ εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Προσπαθεί με κάθε τρόπο να δημιουργήσει προβλήματα στον Ερντογάν (εσωτερικά με το στρατό και εξωτερικά με υποδαυλίσεις) - που όμως αποδεικνύεται σκληρός παίκτης- και θα δούμε επανειλημμένα τρομοκρατικά χτυπήματα από τους Κούρδους που θα τους έχουν οργανώσει δίνοντας τους στρατιωτική βοήθεια και τεχνογνωσία. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τα μηνύματα που στέλνουν είναι ότι
προσκάλεσαν τον πρόεδρο του κοινοβουλίου της Κύπρου στο Ισραήλ και τον τίμησαν σαν πρόεδρο της Δημοκρατίας της Κύπρου, στρώνοντας του ακόμα και κόκκινο χαλί. Ένα μήνυμα ότι τάσσονται στο πλευρό των Κυπρίων.Συγχρόνως άρχισαν να μιλούν για συνεκμετάλλευση στα πετρέλαια της περιοχής
με του Κυπρίους. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια πλησίασαν τον ΓΑΠ μέσω Ρόντου και λοιπών
φιλοεβραϊκών στοιχείων, να αγνοήσει την φιλοτουρκική προσέγγιση και να υποστηρίξει στα μετόπισθεν με στρατιωτικά μέσα την επίθεση που προετοιμάζει το Ισραήλ εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
5. Η Ευρωπαϊκή Ένωση
βρέθηκε εντελώς απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει μια τεράστια οικονομική κρίση ανάμεσα στα μέλη της και όταν ξέσπασε το πρόβλημα με την Ελλάδα άρχισε να παραπαίει χωρίς συγκεκριμένες κατευθύνσεις στο τι έπρεπε να γίνει. Από την μια φαινόταν ότι ήθελε να σώσει την Ελλάδα και από την άλλη φαινόταν σαν να ήθελε να την αφήσει να βουλιάξει. Εάν δεν υπήρχε ο φόβος ότι αφήνοντας την Ελλάδα να πτωχεύσει, θα μπορούσε αυτό να γίνει έναυσμα για την οριστική της διάλυση πιθανόν να την είχε αφήσει ήδη να πτωχεύσει. Επομένως η οικονομική σωτηρία της Ελλάδας περνά μέσα από το φόβο ότι εάν αφήσει κάποια από τα μέλη της να καταρρεύσουν οικονομικά χάνεται οριστικά το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης. Όμως η κακή συμπεριφορά της Ελλάδας σε σχέση με την πολιτική που ακολουθούν οι ταγοί της, έχει φέρει την ΕΕ σε μια τέτοια θέση ώστε να σκέφτεται εάν αξίζει τον κόπο να βοηθήσει μια τέτοια χώρα να ορθοποδήσει ή να την αφήσει να μπει στο χάος και την καταστροφή.
Που σημαίνει ότι σε μια τέτοια απόφαση, τα συμφέροντα της ΕΕ σε σχέση με την Ελλάδα θα ταυτισθούν με αυτά της Αμερικής που προωθεί το διαμελισμό της Ελλάδας με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που διέλυσε την Γιουγκοσλαβία. Ο ΓΑΠ παίρνει επομένως μηνύματα που δεν είναι ξεκάθαρα και δυνατά από την ΕΕ ενώ έχει συγχρόνως ξεκάθαρες εντολές από την Αμερική.
Που σημαίνει ότι σε μια τέτοια απόφαση, τα συμφέροντα της ΕΕ σε σχέση με την Ελλάδα θα ταυτισθούν με αυτά της Αμερικής που προωθεί το διαμελισμό της Ελλάδας με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που διέλυσε την Γιουγκοσλαβία. Ο ΓΑΠ παίρνει επομένως μηνύματα που δεν είναι ξεκάθαρα και δυνατά από την ΕΕ ενώ έχει συγχρόνως ξεκάθαρες εντολές από την Αμερική.
6. Η Ρωσία
Η σχέση Ελλάδας-Ρωσίας έχει ήδη αποδυναμωθεί από τη συμπεριφορά του ΓΑΠ που υπάκουσε στις εντολές της Αμερικής να αναστείλει τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης. Οι Ρώσοι απογοητεύτηκαν από τον ΓΑΠ και θα ήθελαν να φύγει. Αντίθετα ο Ερντογάν πλησίασε τη Ρωσία αμέσως μετά την ψύχρανση των σχέσεων Ρωσίας-Ελλάδας και έκανε μια έξυπνη συμφωνία που άφησε άφωνους τους Έλληνες οι οποίοι έχασαν την ευκαιρία μιας συνεργασίας με την Ρωσία και τη δυνατότητα να είχε παίξει η Ελλάδα έναν σημαντικό ρόλο στην προσέγγιση ΕΕ -Ρωσίας. Αλλά ήθελε έναν τέτοιο ρόλο ο ΓΑΠ? ή ακόμα, μπορούσε να σηκώσει το βάρος ενός διπλού διπλωματικού παιχνιδιού χωρίς συνέπειες τύπου Γιουγκοσλαβίας? Αυτές είναι μερικές μόνο από τις συγκυρίες μέσα στις οποίες βρέθηκε ο ΓΑΠ. Μπορεί κανείς να καταλάβει εύκολα τον κυκεώνα των πιέσεων και των εντολών έξωθεν αλλά και την αδυναμία του να ισορροπήσει τις καταστάσεις με τα πραγματικά συμφέροντα της Ελλάδας. Ένας μόνο άνθρωπος με τις ικανότητες του ΓΑΠ, χωρίς ένα μόνιμο συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής, χωρίς ένα συμβούλιο εθνικής ασφάλειας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο εκάστοτε πρωθυπουργός να μιλά μόνος του με τους ξένους και να παίρνει σχεδόν μόνος του τις αποφάσεις μετά από εντολές με τους εξωτερικούς παράγοντες και τα συμφέροντα τους.
Η Ελλάδα παραπαίει και οι πολιτικοί της κοιμούνται και ονειρεύονται..
ΥΣ: και μην ξεχνάμε ότι κάποιος ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, κάτοικος ΡΑΦΗΝΑΣ, κάποια στιγμή σίγουρα θα λύσει την σιωπή του. Θα την λύσει είτε γιατί θα των υποχρεώσουν, είτε γιατί θα θελήσει να ξεπλύνει ιστορικά το όνομά του.......
«Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα»
By Apogonos - Posted on 01 Δεκέμβριος 2010
Η διπλή εκμετάλλευση. Στο κείμενο που ακολουθεί ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», 1947) αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τα αρχικά του συγγραφέα στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαίου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Μπάτσης και το οποίο εκδόθηκε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας. Ο Δημήτρης Μπάτσης συνελήφθη στην τελευταία φάση !!? της υπόθεσης Μπελογιάννη και εκτελέστηκε με τους Ν. Μπελογιάννη, Η. Αργυριάδη και Ν. Καλούμενο στις 30 Μαρτίου 1952.
- «Είναι γνωστό ότι από την ημέρα που άρχισαν νάρχονται τα εφόδια της ΟΥΝΡΑ στη χώρα μας, άρχισε ταυτόχρονα αγώνας όλων των εμπορικών, τραπεζιτικών και βιομηχανικών συγκροτημάτων για τη χρησιμοποίησή τους σαν μέσου αύξησης του κεφαλαίου και της εξαγωγής μεγάλου υπερκέρδους. Είναι γνωστός ο αγώνας των βιομηχάνων να μετατρέψουν τη βιομηχανοποίηση των κλωστοϋφαντουργικών υλών σε επικερδέστατη επιχείρηση, όπου εκτός από το ‘νόμιμο’ κέρδος θα εισέπρατταν και διαφορά σε όφελός τους από το εικονικό ποσοστό της φύρας που ζητούσαν να κατακυρωθεί για κάθε μονάδα παραγομένου προϊόντος. Οι έμποροι επίσης ζητούσαν ανάλογες παραχωρήσεις και ωφελήματα για τη διαχείριση και πούληση των εφοδίων. [...] Τα πράγματα όμως πήραν την οριστική τους λύση από τον τρόπο που κανόνισε τα εκκρεμή ζητήματα η κυβέρνηση. [...]
- Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει Πρώτον: ότι παύει ουσιαστικά και αυτός ο υποτυπώδης κρατικός έλεγχος που υπήρχε και δεύτερον: ότι ιδιοκτήτες των εφοδίων και πρώτων υλών γίνονται οι εμποροβιομήχανοι. Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα: Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι ν’ αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ. Θα έχουν περιορισμό στην τιμή διάθεσης;
Θα εξασφαλιστεί με τη συμφωνία εξόφλησης των πρώτων υλών με δόσεις με προκαταβολή μονάχα του 40% της αξίας τους από τους εμποροβιομήχανους στο κράτος. Το 60% της αξίας των πρώτων υλών θα πληρωθεί με το νομισματικό καθεστώς που θα ισχύει μετά αρκετούς μήνες. Κι όπως ξέρουμε, ο πληθωρισμός ‘βάζει σφουγγάρι’ στα χρέη του κεφαλαίου. [...]
- Και ο κ. Μέιμπεν; Ο κ. Μέιμπεν πρέπει να ξέρει ασφαλώς ότι μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια οικονομική ή πολιτική ορισμένης μερίδας του πληθυσμού και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό. Ο κ. Μέιμπεν το γνωρίζει αυτό και για να δικαιολογηθεί δηλώνει ότι η ανάθεση στο ιδιωτικό κεφάλαιο της κατεργασίας, διανομής κλπ. γίνεται με την προοπτική ‘γενικού δελτίου’ και επιτυχίας χαμηλότερου κόστους. [...]
- Δεν είναι πολύς καιρός που ο κ. Μέιμπεν απειλούσε διακοπή της παροχής βοηθείας στην Ελλάδα εξ αιτίας των συνθηκών που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι κύκλοι του κεφαλαίου. Σήμερα δηλώνει ότι η χρησιμοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας θα ‘ελαττώσει το κόστος’. [...] Αποτελεί ή δεν αποτελεί παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού; Ναι ή όχι; [...]»
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150!
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!.Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά 1998 είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο!
O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών. Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του.
Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και συγκεκριμένα:
- Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
- Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
- Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
- Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
- Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
- Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
- Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
- Χρωμίτης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
- Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα. Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσει στο μέλλον και ο αγωγός φυσικού αερίου και πετρελαίου «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης» Αγωγός μεταφοράς καυσίμων από Κασπία προς τη δύση.
Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα. Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές…»
Αρχίζοντας από το περίφημο ΟΣΜΙΟ (σκληρό, άμορφο, μεταλλικό χημικό στοιχείο της ομάδος του λευκοχρύσου) που εντοπίζεται, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλες μάλιστα ποσότητες, στα Ίμια και γενικώς στο Αιγαίο ΜΑΣ. Και διερωτώμεθα γιατί οι προηγούμενες αλλά και η νυν πολιτική ηγεσία της Χώρας, σιωπούν επί του θέματος!
Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του »μεθανίου» που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα «περίεργα» και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο κόκκινος υδράργυρο κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο που επισήμως δεν υπάρχει, είναι μόνο τεχνητό στοιχείο !
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)