Είναι δυο σατιρικά ποιήματα του Γεωργίου Σουρή γραμμένα πριν από 150 χρόνια το ένα για το ελληνικό κράτος και το άλλο για τον Έλληνα πολίτη.
Η επικαιρότητά τους είναι εκπληκτική:
« Ποιος είδε κράτος λιγοστό,
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
να' χει επτά πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Να' χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τους κλέφτες να γυρεύουνε;»
«Σουλούπι, μπόι μικρομεσαίο,
ύφος του γόη ψευτομοιραίο,
λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το "δε βαριέσαι" κι "ωχ, αδερφέ".
Ωσάν πολίτης σκυφτός ραγιάς,
σαν πιάσει πόστο δερβεναγάς.
Θέλει ακόμα-κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον Ευρωπαίο.
Στα δυο φορώντας τα πόδια που' χει
στο' να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι».
May this page be a useful space to share our ideas. If the freedom of speech will be taken away, then dumb and silence will lead us, like sheep, to the slaughter. Let's say “I LOVE YOU”, and let's “SMILE” to each other. No one will remember us for our inner thoughts. The sound of silence is the complete emptiness. Open Up and life will be easier. Let's say I love you and let's smile to each other. Our life is a “GIFT”. WELCOME On Board
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου